Brusselse en Waalse regionalisten aan zet?

In Wallonië begint het te dagen dat het oude federale België op de laatste benen loopt. De Vlaamse kiezer heeft een electorale mokerslag uitgedeeld, de gepeilde kiesintenties blijven dit bevestigen. Langzaam borrelen er stemmen op om dit niet meer te negeren.

Terwijl na 450 dagen blijkbaar BHV op een haar na gesplitst is, terwijl dan nu nog de financieringswet, de sattashervorming, de begroting, enz. resten, stijgen de eerste kreten van gejuich reeds op. Het oude koninkrijk der Belgen is weer eens gered! Maar, ... volgens gewezen PS-voorzitter Guy Spitaels, een uitgesproken Waalse regionalist, stelt de "bric à brac regeling" die zijn partijgenoot Di Rupo opdiept weinig meer voor dan het afkopen van een tijdelijke wapenstilstand die hooguit achttien maanden zal standhouden. In het beste geval kan met wat Di Rupo tot nog toe op de onderhandelingstafel bracht 2014 worden gehaald. Maar dan begint alles wellicht opnieuw met een "moeder aller verkiezingen" waarbij federale en nationale stembusgang tezamen vallen en er dus op alle niveaus een zelfde regering gevormd kan worden, in de hoop dat dit makkelijker onderhandelt.

De 80-jarige Spitaels - dieu voor de vrienden - beseft dat, maar gelooft ook niet langer in de toekomst van het federale België en denkt aan puur confederale oplossingen. Dat laatste is belangrijk voor de interne verhoudingen binnen de PS, waar de regionalistische tendens door Di Rupo streng onder mat wordt gehouden. Die Waalse regionalisten krijgen nu de openlijke steun van Spitaels. Maar die bekommert zich amper om Brussel, laat staan om de Franstalige Brusselse bourgeois in zijn loft of villa in de faciliteitengemeenten.

De PS heeft echter ook in Brussel electorale belangen (niet in Halle-Vilvoorde). En die belangen hebben de Vlaamse partijen helemaal in handen. Want de PS, in deze aangevoerd door de Brusselse regionalist en confederalist Philippe Moureaux, wil een bijkomende financiering voor het hoofdstedelijke gewest. De werkloosheid en de armoede blijven er toenemen, net als de onveiligheid. Het Franstalige onderwijs takelt er zienderogen af. In de meeste Brusselse gemeentebesturen is bovendien onbekwaamheid troef. Vlaanderen is de enige regio die deze financiering kan dragen en kan, mist duidelijke afspraken, de beoogde Coperniaanse wenteling doorvoeren.

Wanneer beide regionalistische strekkingen - Waals en Brussels - elkaar vinden én in die hoedanigheid de Vlaamse regionalistische strekking au sérieux nemen, kan er dus een degelijke oplossing uit de bus komen, al was het maar in 2014.

(EJ)