"Brusselse spoorwegpolitie had de gewoonte om geboeide arrestanten"

Geweld maakte deel uit van de cultuur bij de brigade van de federale spoorwegpolitie die in het station Brussel Zuid werkte. Dat hebben verschillende verdachten dinsdag verklaard op het proces voor de Brusselse correctionele rechtbank. Daar staan 13 agenten van die brigade terecht omdat ze tussen 8 januari en 26 november 2006 minstens vijftien daklozen mishandeld zouden hebben.

"Het was de gewoonte om geboeide arrestanten te slaan en te mishandelen", zei één vrouwelijke agente. "Wie niet meedeed, werd scheef bekeken." De vrouw ging eind 2002 aan de slag bij de federale spoorwegpolitie in Brussel Zuid. "Geweld tegenover arrestanten was toen doodnormaal", zei ze. "In het begin was ik niet zo agressief, maar ik voelde dat ik me moest bewijzen, daarom ben ik net zo beginnen doen als de anderen, om niet uitgesloten te worden."

Stroomkabel

De vrouw duikt op in verschillende klachten van arrestanten die zwaar mishandeld werden. Tijdens het onderzoek probeerde ze de feiten en haar rol nog te minimaliseren, maar dinsdag gaf ze aan haar verantwoordelijkheid te willen opnemen. "Het is wel zo dat onze dienst totaal aan zijn lot werd overgelaten", ging ze verder. "We moesten in onmogelijke omstandigheden werken, in onaangepaste lokalen, zonder enige omkadering of begeleiding. Nieuwe rekruten werden aan hun lot overgelaten."

Het was een verzuchting die bij verschillende verdachten terugkwam, zo ook de vrouwelijke agente die een arrestant "kreeg" voor haar verjaardag. Die arrestant werd vervolgens op alle mogelijke manieren mishandeld en vernederd. Zo werd de man geslagen met een stroomkabel en met zijn hoofd in een vuilnisbak geduwd. "Ik begrijp zelf nog altijd niet hoe ik die dingen heb kunnen doen", zei de vrouw. "Het was een kinderdroom om bij de politie aan de slag te gaan maar bij de spoorwegpolitie raakte ik zwaar teleurgesteld. We werden continu beledigd en uitgescholden en er was geen enkele vorm van begeleiding of opvang."

Ook een van de officieren die de leiding had in het station, vertelde eenzelfde verhaal. "Het lawaai in onze lokalen door de treinen en de trams was onhoudbaar, maar niemand keek naar ons om. Ik stond mijn mensen zoveel mogelijk bij op het terrein, want er waren te veel interventies voor te weinig agenten."

Kalme wijk

Ook de politieman die voor de meeste feiten van mishandeling terechtstaat, had het over de werkomstandigheden in het station. "In andere diensten kon je nog in een kalme wijk gaan patrouilleren om even tot rust te komen, in het station was de sfeer van agressie en geweld permanent", verklaarde de man, die het grootste deel van de mishandelingen toegaf. "Voor mijn periode bij de spoorwegpolitie en nadien heb ik nooit problemen gehad met agressie. Wat er daar gebeurd is, is de donkerste periode uit mijn loopbaan."

Woensdagnamiddag worden de laatste verdachten ondervraagd en komen de burgerlijke partijen aan het woord. Het parket zal pas maandag duidelijk maken welke straffen het vordert.

Belga, Archieffoto PN