En de hongerstakers van 2009? Die krijgen nog steeds OCMW-uitkering...

Er is de laatste dagen heel wat te doen om de hongerstakers in de VUB, die allen een werkvergunning en een verblijfsvergunning eisen. In 2009 hadden we ook al eens zo’n bende kadees die hier wilde komen werken…

23 asielzoekers zitten inmiddels meer dan twee maanden honger te lijden in de Brusselse universiteit. Zolang ze geen werkvergunning en een verblijfsvergunning krijgen willen ze, uitgezonderd (suiker)water, thee en vitamines niets over de lippen nemen. Eentje van de 23 asielzoekers, waarvan de meesten uit het zonnige Marokko komen, heeft zelfs zijn lippen toegenaaid. Maggie De Block houdt het been stijf en zegt dat ze maar de ‘normale procedure’ moeten volgen.

In 2009 hadden we ook al eens zo’n bende hongerstakers, toevallig zelfs in datzelfde VUB. Ook zij eisten een verblijfsvergunning voor minstens een jaar en niet te vergeten: een werkvergunning C. zij waren immers naar hier gekomen om te werken! Wat gebeurde er toen?

Wel, na tachtig dagen was het medelijden van onze regering zo groot, dat de asielzoekers een verblijfsvergunning voor drie maanden kregen. Zouden ze in die drie maanden werk vinden, waarvoor ze dus gekomen waren, dan mochten ze blijven.

Vandaag zijn we bijna drie jaar verder. De meeste van die actievoerders zijn nog steeds in ons land. Een tiental daarvan in Antwerpen. En bij het Antwerpse OCMW zijn ze ondertussen bekenden geworden: “De meesten onder hen hebben immers nog steeds geen dag gewerkt. Toen ze op interview kwamen, vertelden ze dat ze snel werk zouden vinden. Maar ondertussen trekken ze nog steeds steun. Al drie jaar, want bij Dienst Vreemdelingenzaken gaat men gewoon door met het verlengen van de verblijfsvergunningen…”, zo lezen we vandaag in HLN. (SL)