Lakse NMBS-top maakte treindrama in Buizingen mogelijk

Negentien doden, dat was de zware balans van het drama dat zich op 15 februari 2010 voltrok. Een drama dat voorkomen had kunnen worden, moesten de heren toplui van de NMBS niet zo nonchalant zijn geweest.

Een onderzoek over de precieze oorzaak van het ongeval volgde, maar zo goed als vast stond dat de chauffeur ‘een menselijke fout’ had gemaakt en een rood licht genegeerd. Dat onderzoek is nu, twee jaar later, afgerond. Vorige week werden de details ervan vrijgegeven door het Onderzoeksorgaan voor Ongevallen en Incidenten op het Spoor. Wat blijkt nu? Waarschijnlijk was het ongeval nooit gebeurd wanneer de trein voorzien zou geweest zijn van het zogenaamde Memor-systeem. Iets dat de toplui van de NMBS al lang wisten, maar tot hiertoe in alle talen verzwegen. Memor is een veiligheidssysteem dat de treinchauffeur alert moet houden, en al in de jaren tachtig werd besloten dat het systeem in iedere trein moest ingebouwd worden.

Op 13 juli 1982 deed zich namelijk een ander ernstig treinongeluk voor in Aalter. Vijf mensen kwamen toen om het leven, omdat de vermoeide bestuurder het Memorsysteem had uitgeschakeld. Daarna besloot men dat alle treinen met het systeem moesten uitgerust worden en dat er wat op moest gevonden worden zodat de chauffeur het niet even snel kon uitschakelen.
Maar dat is dus niet gebeurd; op het moment van de treinramp in Buizingen reden er nog 171 locomotieven rond die niet waren voorzien van een Memor. Iets dat moeilijk te begrijpen valt, aangezien het slechts een kleine investering betreft: het spoornetwerk is op het systeem voorzien.

De voornamelijk ‘rode’ top van de NMBS wist maar al te goed dat er met levens gespeeld werd, maar vond het zelfs niet nodig om te vertellen wat zij twee jaar geleden al wisten. (SL)