Review: The Last of Us - Spannende en emotionele must-see televisie

Je moet al in een grot zonder internet leven als je niet weet dat de HBO-serie The Last of Us op Streamz momenteel niet 'the talk of the town' is. De post-apocalyptische serie gebaseerd op de gelijknamige PlayStation-game is na 3 afleveringen al immens populair en doet iets wat weinig series vandaag de dag nog doen: mensen wekelijks beklijven en hen erover doen praten zoals in de hoogdagen van Lost en Game of Thrones.

Wij kregen ondertussen al de mogelijkheid om het volledige seizoen en dus alle 9 afleveringen te zien en zegge dat we lyrisch zijn is een understatement. Al hebben we wel nog een heel klein puntje van kritiek, maar dat is voor later. Eerst willen we met prachtige superlatieven gooien om één van de beste series in jaren te bejubelen.

Een schimmel-pandemie met diepgang

In The Last of Us volgen we vooral de 55-jarige Joel en de 14-jarige Ellie die elkaars pad toevallig kruisen. Ze leven in het jaar 2023, maar de wereld zit al 20 jaar in de verdoemenis nadat er een soort van schimmel-pandemie is uitgebroken die ervoor zorgt dat mensen bij contact of beet in een soort van schimmel-zombies veranderen. The Last of Us is gelukkig geen regelrechte kopie van The Walking Dead of een andere zombie-serie en tracht ook daadwerkelijk eens iets anders te doen met het genre. Qua diepgang doet het terug denken aan de eerste seizoenen van The Walking Dead maar nog een heel stuk beter.

Zoals eerder gezegd is de serie gebaseerd op de PlayStation 3-game The Last of Us die oorspronkelijk in 2013 verscheen. Een serie of film gebaseerd op een succesvolle game is al behoorlijk vaak in een regelrechte flop geëindigd. Zelfs in die mate dat er al gesproken wordt over de 'video game curse' . Om dat te voorkomen sloegen Craig Mazin (producer en bedenker van HBO-serie Chernobyl) en Neil Druckmann (creatief brein achter The Last of Us-game) de handen in elkaar.

Eén van de beste series van het afgelopen decennium

Het resultaat is fenomenale en beklijvende televisie die op veel vlakken trouw blijft aan het bronmateriaal maar op een respectvolle manier ook durft te veranderen en dieper op bepaalde momenten in te gaan dat moeilijk was voor een game. Het mooiste voorbeeld daarvan is aflevering 3 die iedereen ondertussen al kan zien op Streamz. In de game leren we Bill ook kennen met het wezenlijke verschil dat zijn partner Frank daar op dat moment geen onderdeel van is.

De game verloopt op dat moment helemaal anders dan de serie, ondanks dat het stuk met Bill één van de beste momenten uit The Last of Us-game is. De makers hadden de ballen om dit compleet te veranderen en zich aan het tv-medium aan te passen waarbij we het volledige levensverhaal van het homokoppel Bill en Frank in één aflevering volgen gedurende 20 jaar in een verwoeste wereld. Het resultaat is ondertussen welbekend: één van de mooiste, meest emotionele en pakkend stukje televisie van het laatste decennium.

Dat waanzinnige topniveau komt in de daaropvolgende afleveringen nog vaak in de buurt, vooral dankzij de chemie die hoofdrolspelers Pedro Pascal en Bella Ramsey met elkaar hebben als Joel en Ellie. Je kan uren kijken naar hoe dit duo een prachtige vader/dochter-band krijgt terwijl ze ondertussen moeten vechten voor hun leven tegen geflipte clickers, maar ook tegen mensen die ten koste van alles hun eigen plekje willen beschermen in een wereld waar er nog maar weinig is om voor verder te leven.

Een (bijna) perfect einde

Nog veel verder ingaan op de details van het verhaal is zonde want één van de redenen waarom het verhaal van de game zo veel wordt geprezen is niet enkel door de spannende verrassingen maar voornamelijk door de gehele opbouw naar het einde toe. En nu we over het einde praten, komen we bij toch een klein puntje van kritiek aan.

Ondergetekende speelde de game ook en ik zet deze nog steeds in het rijtje van 'beste games ooit gemaakt'. De gehele game is fenomenaal, maar het is vooral het einde waar de game al jaren voor bejubeld werd. Ook einde van het eerste seizoen van The Last of Us is eentje waar nog uren over gepraat zal worden onder het mom 'wat zou jij doen?'. De serie blijft op dat punt gelukkig heel trouw aan het origineel. Al gaat het deze keer wel als een sneltrein waardoor dat fenomenale einde toch een stukje minder memorabel is tegenover de game. Ik bleef met het gevoel zitten 'dit had toch wat uitgebreider moeten zijn zoals in de game'.

De vergelijking trekken is misschien niet eerlijk maar velen zullen het ermee eens zijn dat de impact nog een heel stuk groter had geweest als dit wat langer en breder was uitgewerkt in een tiende aflevering. Het is een erg klein smetje op verder een waanzinnige serie die terecht heel wat awards in de wacht zal slepen. The Last of Us op Streamz is dan ook een absolute must-see en simpelweg één van de beste tv-series van het laatste decennium. Het wachten op seizoen twee zal alvast heel lang aanvoelen.