Jan Verheyen presenteert: de mafste superhelden ooit (video)

Deze week presenteert Jan Verheyen ons een kleine bloemlezing uit het meest wansmakelijke dat hij in zijn filmcollectie kan terugvinden. En geloof ons, daar zitten behoorlijke pareltjes bij. Vandaag: de vijf mafste superhelden ooit!
Ter gelegenheid van de befaamde en beruchte 'Nacht van de Wansmaak', binnenkort in de zaal in een cinema in jouw buurt, presenteert Jan Verheyen ons een week lang op vergeten filmpareltjes in het Wansmaak-genre. Bovendien kan je nog steeds 25 duokaarten voor deze niet te missen, nu al legendarische avond winnen... Daarvoor vul je dit wedstrijdformulier in!

De tsunami aan superheldenfilms en comic strip-verfilmingen die de Amerikaanse filmstudio’s de laatste jaren over ons uitstorten krijgt stilaan apocalyptische dimensies, maar al in de jaren ’70 was er ‘Superman’ met Christopher Reeve, de eerste echte blockbuster in dat genre. ‘Superman’ werd al snel schaamteloos geïmiteerd door knoeiers op verschillende continenten. Superhelden hoeven overigens niet altijd een strakke maillot te dragen : deze categorie levert bv. ook een dwerg-James Bond op, en gehandicapte kung-fu doders.

4. Inframan (Hong Kong, 1975)

In deze ondraaglijk hysterische en al na tien minuten migraine veroorzakende superheldenfilm uit Hong Kong wordt de jonge wetenschapper Danny Lee gemuteerd tot Inframan (‘the man beyond bionics !’). Met de energie van een stuiterbal neemt hij het vervolgens op tegen een diarree van felgekleurde lasers afschietende monsters die luisteren naar namen als Octopus Mutant, Plant Monster, Driller Beast, en Flying Dragon Lizard.

3. Supersonic Man (Spanje, 1979)

Ook de Spaanse doe-het-zelver Juan Piquer Simon probeerde in de slipstream van ‘Superman’ zijn graantje mee te pikken van de superheldenrage. Hij creëerde superheld Kronos die vanuit een afgelegen melkweg de strijd aanbindt tegen de boosaardige dr. Gulik (de verdwaalde Amerikaanse acteur Cameron Mitchell). Het is allemaal te knullig voor woorden met als ontroerend hoogtepunt – of dieptepunt zo u wil - Kronos die een kartonnen bulldozer optilt.

2. For your height only (Filippijnen, 1981)

In de categorie ‘je moet er maar opkomen – en je moet het vervolgens godverdomme toch maar durven maken’ vertrekt ‘For your height only’van een volstrekt unieke premisse : het is een James Bond-achtige actiefilm (de titel alleen al is een schaamteloze rip-off van de Bond-film ‘For your eyes only’) met een dwerg in de hoofdrol. Ik herhaal dat even : een James Bond-achtige actiefilm met een dwerg in de hoofdrol. Niet zomaar een dwerg maar Weng Weng, ster van een tiental Filippijnse films voor hij in 1992 op 34-jarige leeftijd naar de Hobbit-hemel verhuisde. In ‘For your height only’ speelt hij agent 00 en huppelt hij amechtig maar immer goedgeluimd door beeld voorzien van spionagerekwisieten uit-den-Aldi. Eén van de publiekslievelingen van de nieuwe editie van ‘De nacht van de wansmaak’, onze Weng Wengf.

1. The crippled masters (1979)

‘Je moet er maar opkomen – en je moet het vervolgens godverdomme toch maar durven maken’ (bis) : op het moment dat de kung-fu rage van de jaren ’70 op zijn laatste benen liep ontdekte een producer uit Hong Kong twee onwaarschijnlijke kung-fu helden. Jackie Conn en Frankie Shum, geboren respectievelijk zonder armen en zonder benen et voilà : een nieuw duo was geboren – ‘The crippled masters’ (subtiele Franse titel : ‘Les monstres du Kung-Fu’, Vlaanderen deed nog beter : ‘De gehandicapte kung-fu doders’). Het is uiteraard smakeloze exploitation maar toch een vrij dure productie waar je gefascineerd, zij het ietwat ongemakkelijk, naar zit te kijken. Een immer populaire klassieker uit het ‘Nacht van de Wansmaak’-repertoire è (Jan Verheyen)