Prostituee van Frank Vandenbroucke getuigt over laatste uren

12 oktober 2009. Het verbijsterende nieuws dat Frank Vandenbroucke in een groezelig hotelkamertje in Senegal aan zijn einde is gekomen, slaat in als een bom. Voor het eerst getuigt de prostituée waarmee hij zijn laatste nacht doorbracht in een interview.
In P-magazine vertelt Seynabou Diop, de jongedame die getuige was van de laatste uren van de blonde wielrenner, die de eeuwigheid inging met enkele straffe nummers maar zoveel meer uit zijn carrière had kunnen halen. Na zijn dood werd ze hard aangepakt door de politie, omdat ze zijn gsm had gestolen. Tegenwoordig heet ze Zena en is ze weggetrokken uit de streek, want haar reputatie was gekelderd.

"Frank was enorm lief voor me en wou met me trouwen. Dat had nog nooit iemand tegen me gezegd. We hebben lang gepraat en veel gelachen. Het was een mooie avond", vertelt Seynabou Diop. Nadat ze afscheid hadden genomen van Fabio, de vriend van Vandenbroucke, trokken ze naar het hotelletje waar VDB nooit meer zou vertrekken. "Hij wou eerst nog gaan zwemmen. Daarna was hij onrustig en na een tijdje zei hij me dat hij zich niet goed voelde. Hij wou gaan rusten", aldus de dame van plezier.

Dat leek de dame vrij logisch, want zij was er van overtuigd dat Vandenbroucke met de fiets van België naar Senegal was gereden. Toen is de dame op vraag van de wielrenner weggegaan, van haar diensten heeft hij geen gebruik gemaakt. Diop keerde enkele uren later terug maar stond voor een gesloten deur. Toen die deur 's morgens nog steeds gesloten was, heeft de receptionist deze opengemaakt. Daar troffen ze de ondertussen overleden Vandenbroucke aan.

"Ik was in paniek. Maar ik had geld nodig, dus heb ik ter compensatie zijn gsm meegenomen. Daar had ik achteraf veel spijt van", zo vertelt Diop. De vrouw bracht een tijd in de gevangenis door, maar sprak ook met de familie van Vandenbroucke die haar niets verwijten. Nog steeds droomt ze van een beter leven aan de zijde van een 'touba', een blanke man. Maar de enige die haar dat wou geven, stierf die nacht een eenzame dood. En met hem een stukje wielergeschiedenis. (KA)

Het volledige interview vind je in de nieuwe P-magazine.

Karl Vannieuwkerke bracht op zijn eigen manier hulde aan de overleden wielrenner: