Wilfried Cretskens stopt: "Ik vond geen team op niveau" Sport
Wilfried Cretskens stopt: "Ik vond geen team op niveau"
Sport

Wilfried Cretskens stopt: "Ik vond geen team op niveau"

Geen Wilfried Cretskens meer in het peloton: hij stopt ermee. “Ik ben bijna 36 jaar. Ik wilde verder doen, maar enkel in een team met niveau. Omdat ik niet vond wat ik zocht, stopt het verhaal. Ik wilde niet opnieuw een seizoen als het vorige”, meldt Cretskens.

Veertien jaar was hij prof. “Ik was niet het grootste talent, maar met veel karakter en inzet maakte ik wél carrière. Natuurlijk had ik ooit eigen dromen. Als je als junior de Ronde van Vlaanderen wint, wil je weten wat je waard bent. Mijn eerste twee seizoenen bij Vlaanderen 2002 deed ik daarom deels mijn eigen ding. Toen bleek dat ik top vijf- en toptienplaatsen kon behalen, vond ik dat onvoldoende. Dus sloeg ik een andere weg in”, blikt Cretskens terug.

Knecht

Hij werd knecht van renners die het wél konden afmaken. Acht jaar lang was hij de rechterhand van Johan Museeuw, Paolo Bettini en uiteindelijk ook Tom Boonen bij Mapei en Quick.Step. “Museeuw had de langste adem en was sterk als een beer. Bettini was een raket die constant explodeerde. Voor hen koersen was een jeugddroom die in vervulling ging. Ik kreeg de kans, dus ik benutte ze. Wat ik voor hen deed? 150 km op kop rijden, mijn diesel laten aanslaan”, weet Cretskens.

Dan kwam Tom Boonen. “Als Tom op zijn best was, zag je ongelooflijke dingen. Misschien zien we die Boonen de komende weken terug. Hij kan zijn vierde Parijs-Roubaix winnen. Ik zag hem alvast sterk bezig in Qatar. Tom heeft zoveel motoriek dat hij steeds verdoken of niet verdoken zijn sublieme en unieke talent toont. Toen hij in Madrid wereldkampioen werd, was ik erbij en loodste ik hem veilig door de eerste koershelft”, aldus Cretskens die in 2009 en 2010 ook voor Philippe Gilbert werkte.

“Philippe was iemand die wist wat hij wilde en daarnaar handelde. Van hem onthoud ik zijn onuitputtelijke enthousiasme en zijn enorme gedrevenheid. Hij kon iedereen meesleuren in zijn eigen motivatie”, luidt het.

Acht profkoersen

Zelf won hij acht profkoersen, waaronder een rit en de eindzege in de Ronde van Qatar in 2007. “Ik won niet vaak, maar als het gebeurde was er genoegdoening. Ik zette bijvoorbeeld ook twee keer de GP Briek Schotte op mijn naam. Ik won twee keer mee de ploegentijdrit in Qatar. Winnen was steeds leuk, maar het beheerste mijn leven niet. Ik heb vooral gewerkt, hard gewerkt en dat loonde”, besluit hij.

NT
Foto PhotoNews

0 claps
0 bezoekers

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties