Het is begin in de sixties, we bevinden ons in Amerika. Een nieuwe wagen kost je gemiddeld $2752 ($19000 in 2011 Dollars) en een liter unleaded is ongeveer $0,08. Chevrolet genoot van hun race successen op o.a. Watkins Glen Raceway en Pikes Peak Hillclimb. De ’63 Corvette Sting Ray was juist op de markt gebracht, de eerste Amerikaanse auto met een onafhankelijke achterophanging. Kortom, alles ging goed, tot dat Carrol Shelby zich op de racetrack begaf met zijn Britse AC/Shelby Cobra.
De Cobra was vlugger, op en naast het circuit, dan de Corvette. Een relatief klein Brits koetswerk met een Ford big block 427 in reed rondjes rond de concurrentie. Om het nog erger te maken voor de Chevrolet fans maakte General Motors bekend dat ze gingen stoppen met racen (onder druk van de overheid, omdat ze anders te groot zouden worden).
Maar de succesvolle racepiloot Bill Thomas kon dit niet verkroppen. Bill Thomas had gigantische successen geboekt in de 1950’s met Corvettes en had hierdoor de aandacht van de belangrijken binnen GM. Zo kreeg hij officieuze hulp bij het bouwen van zijn concept car samen met zijn kompaan Don Edmunds.
Hij kreeg verschillende Corvette componenten, zoals de motor, overbrenging en achteras. Edmunds design methodologie bestond eruit elke component op de grond te leggen en de ruwe vorm in krijt te tekenen. Met wat input van Thomas werd zo de auto getekend en werd er een rollend chassis gebouwd. De spectaculaire looks en het innovatieve design gaven nieuwe hoop aan de Chevrolet fans.
Innovatief is wel het minste dat je het ontwerp kan noemen. De zetels zaten bijna achter de achterste as en de motor was zo ver naar achter geplaatst dat er geen aandrijfas (nodig) was. De versnellingsbak was rechtstreeks verbonden met de differentieel. De Cheetah was grotendeels samengesteld uit glasvezel wat het een zeer moeilijk te besturen auto maakte.
De 5,3l Chevrolet 327 motor zat vlak naast de benen van de bestuurder en passagier. Om dit te laten werken liep ook het uitlaatspruitstuk vlak over diens benen. Dat er problemen waren met hitte in de cabine kon je zelf al raden, de piloot Ralph Sayer maakte zelfs de enigste Cheetah Roadster door het dak eruit te snijden om de hitte toch iets of wat tegen te gaan.
In race afstelling maakte deze V8 520 pk rond 6200 rpm en bereikte hij zijn maximaal koppel van 475 Nm op 4400 rpm. Met deze cijfers en het luttele gewicht van 748 kg was de Cheetah koning van de dragstrips.
Op het circuit ging het spijtig genoeg anders, naast de problemen die de ongelofelijke hitte gaf stond glasvezel niet bekend voor zijn rigiditeit. De auto was een nachtmerrie om rond te sturen op de scherpe circuits, zelfs voor zeer ervaren piloten als Jerry Titus. Het volledige vermogen gebruiken gaf nog meer problemen, want dan kwam er alleen maar meer toespoor op de voorwielen.
Verschillende piloten vonden de Cheetah the most ill-mannered and unforgiving car they every drove. Een andere had dit over de Cheetah te zeggen: "That driving position reminds me of the kid's cartoons when they tape a seat onto a missile".
Ondanks deze mankementen had de Cheetah toch successen in het seizoen van 1964. Op het einde stonden er 11 overwinningen in de C klasse op diens naam.
Productie stopte in 1965 bij 16 wagens. Een van de redenen was een brand in Thomas zijn werkplaats die het prototype vernietigde, alsook de dragauto en een groot deel van het inventaris. Een andere reden was het feit dat GM officieuze projecten (zoals de Cheetah van Bill Thomas) wou sluiten om hun afspraak met de Amerikaanse overheid te eren.
De Cheetah heeft een heuse cult van (o.a. Corvette) fans achter zich, niet dankzij de enkele race successen maar dankzij het radicale ontwerp.
Lees meer autonieuws op autofans.be
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties