Na een halve eeuw onafgebroken brand in de Karakum-woestijn in Turkmenistan, melden functionarissen nu dat de beroemde Darvaza-gaskrater – ook bekend als de 'Poort naar de Hel' – eindelijk tekenen toont van (bijna)uitgedoofd zijn. Volgens recente verklaringen is de vuurzee inmiddels drie keer kleiner dan in zijn hoogtijdagen en is hij niet meer van ver te zien, maar nog slechts als een zwakke gloed dichtbij.
In 1971 boorden Sovjet-geologen bij Darvaza in de Karakum-woestijn een natuurlijke gasbel aan. Nadat de boorput instortte en giftige gassen ontsnapten, ontstak men het lek met de bedoeling deze binnen enkele weken op te laten branden. Weliswaar gebruikten ze het vuur als controlemaatregel, maar wat bedoeld was als tijdelijke oplossing, brandde decennialang door .
Met een diameter van ongeveer 60–70 m en een diepte van circa 30 m, oogt de krater bij nacht als een helle schouw. Temperaturen binnenin konden oplopen tot 1.000 °C of zelfs hoger. Het werd een van Turkmenistans grootste toeristische trekpleisters: jaarlijks kwamen zo’n 10.000 bezoekers naar de site om de vlammen te aanschouwen, kampeerden nabij en maakten indrukwekkende foto's.
Nu geven onderzoekers aan dat de vlammen “drie keer kleiner” zijn geworden en alleen nog in de directe omgeving van de krater zichtbaar zijn. Waar een oranje gloed voorheen kilometers ver te zien was, rest nu enkel een zwakke verbranding . Irina Luryeva, directeur van Turkmengaz, verklaarde tijdens een milieuconferentie: “Voorheen was er een enorme gloed te zien van enkele kilometers afstand, vandáár de naam ‘Poort naar de Hel’. Vandaag is slechts een zwakke verbranding zichtbaar”. (lees verder onder de afbeelding)
(credit: Unsplash)
De algehele afname van de vlammen wordt toegeschreven aan ingenieurswerk en monitoring. Turkmenistan heeft nieuwe en heropende bronnen rond de krater geactiveerd om methaan af te vangen voordat het de krater bereikt. Daarnaast gebruikt het UN-programma MARS satellietdata om methaanemissies in realtime te volgen, wat bevestigt dat de brand langzaam dooft. Bovendien meldden statistieken dat de gasstroom uit de krater met ongeveer een derde is afgenomen in recente jaren.
Hoewel het verminderen van de vlammen goed is voor het milieu — omdat methaan een krachtig broeikasgas is — betekent het ook het verlies van een uniek onderzoeksveld. In 2013 daalde de Canadese onderzoeker George Kourounis af in de krater met beschermende uitrusting om bodemmonsters te verzamelen. Hij ontdekte extremofiele bacteriën die ons begrip van leven onder extreme omstandigheden kunnen versterken — en zelfs aanwijzingen leveren voor het bestaan van leven op andere planeetachtigen met methaanrijke omgevingen.
Turkmenistan heeft geen definitief plan voor afdekking van de krater aangekondigd, maar president Berdimuhamedow liet vorig jaar weten dat sluiting het verlies van waardevolle aardgasreserves tegengaat en voordelen oplevert voor de economie. Het trage natuurlijke doven van de vlammen klinkt hoopvol, maar ook toeristenoperators maken zich zorgen: naarmate de vlammen vervagen, zal de aantrekkingskracht van dit 'onderscheidende' reisdoel mogelijk afnemen.
(Bron: Unilad Tech - Intropic: YouTube/BBC)
Lees het artikel op de mobiele website