Goed of slecht: CVT wint aan populariteit

De Continu Variabele Transmissie zou moeten zorgen voor de perfecte versnelling op elk moment en een zuiniger verbruik. De CVT is de laatste jaren door veel merken geadopteerd en in sommige gevallen zelfs standaard. Persoonlijk ben ik helemaal niet voor de CVT te vinden vanwege de artificiële rijervaring en het totaal ontbreken van versnellingen. Sportief rijden zit er niet echt in en bij rustig rijden zie je het verbruik amper of zelfs niet zakken tegenover de conventionele versnellingsbak of automaat.

Laten we van start gaan met de (Amerikaanse) cijfers: in 2005 was 1% van de nieuw-verkoop uitgerust met een CVT. In 2010 was dit cijfer al gestegen tot wel 7%. Die stijging heeft twee grote redenen. Eerste reden is Nissan, die koppelde de CVT aan al hun populairste modellen in de States en die trend is overgewaaid naar Europa. Tweede reden is de sterke opkomst van hybrides. Bij een groot aantal hybrides is de standaard transmissie uitgerust met een CVT systeem of een derrivaat ervan zoals de Multitronic van Audi. De CVT-bak zal tegen 2016 in 16% van de nieuw verkoop wagens gemonteerd worden.

Waarom is iedereen (lees: autofabrikanten) dan zo vol lof over het systeem? Laten we daarvoor even naar de Formule 1 gaan kijken. Het Williams-Renault team heeft deze een korte tijd in gebruik gehad. Wegens een te groot voordeel tegenover de concurrentie verbood de FIA de F1-CVT's bijna direct. En als iets in de F1 gebruikt wordt dan kan je het binnen de paar jaar in een soortgelijke vorm op onze personenwagens verwachten.

Hoe het werkt? Daarvoor kan je best kijken naar één van de eerste "CVT's" ooit. De "Evans Cones" laten het duidelijkst zien wat het principe is. Uiteraard moet je geen twee conussen in je wagen verwachten maar fijn ontwikkelde, elektronisch gestuurde modelletjes die in het niets meer lijken op hun grootvader.

Voor wie het nog niet meteen duidelijk is: Aan de ene kant heb je de motor en aan de andere kant je wielen, door twee conusvormige kegels op elkaar te plaatsen is het mogelijk om een groot aantal versnellingen te simuleren. De verbinding tussen die 2 is in dit voorbeeld de rubberen band. Bekijk het een beetje (let op: een beetje) als de drie tandwielen op je fiets bij de trappers en acht tandwielen bij het achterwiel. Daar krijg je dan al 24 mogelijkheden. Bij de CVT is dat in theorie oneindig. Moest je er nu helemaal niets meer van snappen dan laat ik het woord aan de vriendelijk ingenieur in onderstaand filmpje:

CVT's, je bent ervoor of je bent er tegen. Dat weten de fabrikanten ook en daarom bouwen ze kunstmatige "shift-points" in via de elektronica. Ja, je kan dus nog schakelflappers aan je stuur krijgen in sommige gevallen. Of die meer sensatie aan de rijervaring geven dat kan ik je niet beloven.

Hoe denken jullie over het CVT-verhaal en wat zijn de ervaringen?

Lees meer autonieuws op autofans.be