Misschien heb je je onlangs wel eens geërgerd aan je partner omdat die te hard kauwde, of aan je broer of zus die raar ademt en gewoon op je zenuwen werkt. Je vraagt je misschien af waarom dit zo is, of het hun probleem is of dat van jezelf. Bijna één op de vijf volwassenen in de wereld heeft misofonie, wat wordt omschreven als de 'fobie voor specifieke geluiden'.
De aandoening staat ook bekend als 'geluidswoede' en zorgt ervoor dat je negatief reageert op bepaalde geluiden, van kauwen en slikken tot snuiven en slurpen. Misofonie is veel meer dan alleen algemene ergernis en kan een vecht-of-vluchtreactie opwekken die de behoefte om uit de situatie te ontsnappen activeert, evenals een gevoel van woede.
Eetgeluiden en ‘keelgeluiden’
Het is een echte stoornis die een negatieve invloed kan hebben op iemands vermogen om in sociale omgevingen te functioneren. Dr. Jane Gregory, een klinisch psycholoog aan de Universiteit van Oxford, omschrijft het als een 'verminderde tolerantie voor bepaalde geluiden'. Ze is ook co-auteur van een wetenschappelijk artikel van King's College London waaruit blijkt dat wereldwijd ongeveer 15% van de mensen aan misofonie lijdt.
Dr. Gregory beweert dat geluidstriggers meestal repetitief zijn en dat het niet 'het volume van het geluid of noodzakelijkerwijs het akoestische patroon' is. Het gaat er eigenlijk om wat het geluid voor het individu betekent, waarbij eetgeluiden het meest gerapporteerde 'vervelende' geluid zijn, op de voet gevolgd door 'keelgeluiden'. Volgens het artikel van King College is het ook een moeilijk onderwerp om met dierbaren over te praten.
Hoe zeg je dit beleefd?
"In wezen vertel je iemand 'Het geluid van je eten en ademen - de geluiden waarmee je jezelf in leven houdt - stoten me af'. Het is echt moeilijk om een beleefde manier te vinden om dat te zeggen,” zegt Dr. Gregory. Daarom kan misofonie uiteindelijk leiden tot het stuklopen van een relatie. Er zijn theorieën over hoe misofonie zich in de loop van de tijd ontwikkelt, zoals Dr. Gregory vervolgt.
Misofonie ontwikkelt zich al vroeg
"Veel mensen zeggen dat ze altijd al een beetje gevoelig waren voor geluid, maar dan herinneren ze zich een bepaald moment waarop het plotseling veel erger werd." Dr. Zach Rosenthal, die het Centre for Misophonia and Emotion Regulation leidt aan de Duke University in Durham, North Carolina, zegt dat het zich ontwikkelt in de late kindertijd en vroege tienerjaren: "Mensen vragen me de hele tijd: 'Waarom mijn familie? Waarom mijn ouders?’ Maar je geeft ze niet de schuld, je oordeelt niet - je was waarschijnlijk gewoon het meest bij ze in de buurt."
Einde relatie
Het is iets dat serieus genomen moet worden, want Dr. Gregory heeft gezegd dat ze zelfs relaties kent die beëindigd zijn door misofonie, en van mensen die meerdere keren verhuisd zijn om weg te blijven van buren die hen triggeren. Ze suggereert dat soms wat achtergrondgeluiden kunnen helpen, of dat je even weg kunt gaan om diep adem te halen om je gedachten van het lawaai af te brengen. Of soms zelfs dat je het vol kunt houden en je kunt herinneren waarom je van deze persoon houdt en het kunt verdragen via deze methode van cognitieve gedragstherapie.
(Bron: LADbible - Intropic: Freepik)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties