Smurfen als een smurf

Helium, niets dat zo geweldig op de lachspieren kan werken als spreken nadat je helium hebt ingeademd. Als je publiek tenminste wat gevoel voor humor heeft. Maar hoe komt het dat je na het inademen van helium praat als een smurf? Het heeft allemaal te maken met klankkleur en resonantie. Geluiden en dus ook onze stem zijn niets anders dan trillingen. Als we praten, trillen onze stembanden net zoals een gitaar. Een snaar die strak gespannen staat, trilt heel snel en produceert een hoge toon. Een slappe snaar trilt minder snel en zorgt voor lage tonen. Als we spreken, genereren onze stembanden een heus boeket aan toonhoogtes. Die bepalen het timbre of klankkleur van onze stem. In onze keel worden sommige tonen versterkt terwijl andere gedempt blijven. De keelholte werkt namelijk zoals de klankkast van een gitaar: door de vorm, de lengte en de lucht in die holte worden sommige frequenties sterker aangeslagen dan andere. De mond ten slotte fungeert als een microfoon, waardoor de stem luider gaat klinken.

Als je helium inademt, verandert de manier waarop die verschillende frequenties worden versterkt. Helium is een heel ijl gas, dat veel lichter is dan lucht. Omdat helium zo licht is, kunnen de geluidsgolven zich veel sneller voortbewegen door de keel- en mondholte. Dat heeft als gevolg dat de hogere tonen veel meer worden versterkt dan de lage frequenties. Het timbre van je stem verandert en het lijkt alsof je plots kunt spreken als een smurf. Al weet je dan hoe het komt, het blijft even plezant, niet? (JD)