YouTuber onthult de krankzinnige onderwereld van illegale drift­races in Japan: "Bijna een mythische status!"

Bel Vin Diesel maar alvast, want het lijkt erop dat we een vervanger hebben voor de Fast & Furious-franchise. Om Dom Toretto zelf te citeren: “I don’t have friends, I got family.” Voor wie de uitgebreide autofranchise heeft gevolgd: The Fast and the Furious: Tokyo Drift uit 2006 is altijd een beetje het buitenbeentje geweest. Toch draaide het derde deel van de reeks om de zeer echte wereld van illegale straatdriftcultuur in Japan.

Nu heeft YouTube-kanaal ‘Yes Theory’ een bladzijde uit het boek van regisseur Justin Lin genomen door zelf diep in deze ondergrondse wereld te duiken. Men legt uit dat drifting door films, anime en videogames een bijna mythische status heeft gekregen. Maar doordat de politie steeds harder optreedt, wordt de scene steeds kleiner. Met exclusieve toegang tot deze wereld vertelde Yes Theory-lid Thomas Brag dat ze naar een Daikoku-carmeet gingen, waar mensen hun unieke auto’s laten zien.

Hoe ontstond de drifting-cultuur?

In de late jaren zestig kende de Japanse autocultuur een enorme bloei: Nissan en Toyota bouwden niet langer alleen auto’s voor brave forenzen. In die periode verscheen ook de Nissan Skyline GTR, tegenwoordig een icoon binnen de driftscene. In de jaren tachtig fungeerde de Shuto Expressway in Tokio als onofficiële testbaan, waar straatracers regelmatig snelheden tot 300 km/u haalden. Daarna trok de groep de bergen in, naar de plek waar de driftcultuur werd geboren. Het begon allemaal met een rebelse tiener genaamd Keiichi Tsuchiya, die in bergpassen ontdekte dat hij zijn auto gecontroleerd kon laten glijden in plaats van af te remmen in bochten, zoals andere automobilisten deden.

De 'Drift King'

Tegenwoordig staat Tsuchiya bekend als de ‘Drift King’. Hij stapte in 1977 over naar de professionele racescene, maar ging destijds al viraal met video’s waarin hij halsbrekende toeren uithaalde in de bergen. Een lokale fixer wist Brag binnen te loodsen in de ondergrondse gemeenschap, en toen ze de bergen in gingen, gaf hij toe dat hij nerveus was. Anonieme leden van de scene vertelden dat de politie in ongeveer 90 procent van de gevallen niet ingrijpt bij driften in de bergen. In het centrum van Tokio daarentegen zouden agenten meestal binnen 15 minuten ter plaatse zijn. (lees verder onder de afbeelding)

Gevaarlijke hobby

Naast de juridische risico’s laat de video ook zien hoe gevaarlijk deze hobby is: de meeste deelnemers zijn ooit gecrasht. Brag zei dat hij zich in een Fast & Furious-film waande en merkte op dat vrijwel alle mannen daar tussen de 25 en 35 jaar oud zijn – het is duidelijk een jonge-mannenwereld. Toen hij zelf mee mocht rijden in een driftauto, was Brag geschokt door de snelheid, en door de auto voor hen die letterlijk een band compleet versleet.

Hoewel hij concludeerde dat driften waarschijnlijk niets voor hem is, was hij onder de indruk van het sterke gemeenschapsgevoel. Tegelijkertijd merkte hij op dat het voor sommigen bijna een obsessie lijkt. Hoe dan ook: de nalatenschap van Tsuchiya en de vroege dagen van het bergdriften leeft nog altijd voort! Hieronder kun je de volledige video bekijken:

(Bron: UNILAD Tech - Intropic: themabeeld Unsplash)

Lees het artikel op de mobiele website

Net binnen

Bekijk meer artikelen