Terwijl sommige koppels tegenwoordig experimenteren met trends als ‘hotwifing’, waarbij anderen in de slaapkamer worden uitgenodigd, zijn anderen juist extreem terughoudend. Er zijn allerlei redenen waarom mensen zich niet in staat voelen om seks te hebben. Pornografie wordt vaak genoemd als een veroorzaker van schade, vooral bij jonge mannen, bij wie het in sommige gevallen tot erectieproblemen leidt.
In het geval van Alyne Tamir echter, lag de oorzaak in een streng religieuze opvoeding zonder ruimte voor seksualiteit of zelfbevrediging, wat leidde tot grote problemen op intiem vlak. Alyne groeide op in een Mormoons gezin waar seks voor het huwelijk verboden is. Ze werd pas met het onderwerp geconfronteerd toen ze in 2012 trouwde met een man die ze leerde kennen op een religieuze universiteit. Maar op hun huwelijksnacht liep het volledig anders dan gehoopt: het lukte het koppel niet om hun ‘huwelijk te consumeren’.
Alyne, afkomstig uit Los Angeles (VS), vertelde in een recent interview: "We konden geen seks hebben op onze huwelijksnacht. Ik was enorm gestrest, bang voor de daad zelf en bang voor het geslachtsdeel van mijn man. Na uren vermijden probeerden we het toch, maar ik begon te huilen en het deed ontzettend veel pijn. Als je seksualiteit je hele leven wordt gecontroleerd en je niet jezelf mag bevredigen of over genot mag nadenken, is het absurd dat je dan op één nacht ineens 'seks moet hebben'. Ik voelde me slecht, zelfs al was het binnen het huwelijk toegestaan."
Ze voegt eraan toe dat ze diep vanbinnen ook wist dat dit leven niets voor haar was. Ze wilden geen condoom gebruiken, en haar onderbewuste was doodsbang om kinderen te krijgen en zo voorgoed vast te zitten in deze religie en levensstijl. Zes maanden later was er nog steeds geen vooruitgang. Alyne voelde zich “vanbinnen dood” vanwege het voortdurende gebrek aan intimiteit. "We kregen het gewoon niet voor elkaar. Niets kon naar binnen. Zelfs een tampon lukte niet. Het was te pijnlijk en zelfs als je het zou forceren – het ging niet.” (lees verder onder de afbeelding)
“Alles zat letterlijk potdicht. Ik voelde me vreselijk voor hem. Hij was getrouwd maar kon geen intimiteit hebben met zijn eigen vrouw. Ik voelde me een slechte echtgenote. Ik voelde me een gevangene, maar het was niet zijn schuld. Ik had de gevangenis zelf gebouwd en hem daar ongewild in meegenomen." Alyne bezocht uiteindelijk drie verschillende gynaecologen. Slechts één van hen noemde heel terloops aan het eind van de afspraak de mogelijkheid van vaginisme – een aandoening waarbij de vaginale spieren zich onvrijwillig samentrekken, waardoor penetratie onmogelijk wordt.
De voorgestelde behandeling was het gebruik van dilators, maar voor Alyne klonk dat als "een medisch martelwerktuig", dus ze begon er niet aan. "Na een tijdje gaven we het gewoon op. Het was een feit dat penetratieve seks voor ons onmogelijk was. Er was geen enkele vooruitgang, en ik huilde of bloedde elke keer. Ik begon te googelen op mensen die geen intimiteit kunnen hebben na hun huwelijk en ontdekte toen artikelen over mensen uit streng religieuze milieus met precies dit probleem. Dat was het moment waarop ik besefte dat mijn vermoeden klopte. Het was vreselijk. Het vrat me vanbinnen op."
Ze vertelt ook dat ze op een gegeven moment vreemdging – al was het niet met seks – en dat ze het haar man opbiechtte. Hij was begrijpelijkerwijs kapot van het nieuws. Na de officiële diagnose vaginisme en een scheiding in 2015, had Alyne uiteindelijk haar eerste seksuele ervaring pas een jaar later, op reis en na het verlaten van het geloof. Die eerste keer op haar 27e was niet per se plezierig, maar bracht een gevoel van enorme opluchting. Inmiddels is Alyne 35 jaar oud en heeft ze haar eerste boek gepubliceerd: “Dear Alyne: My Years as a Married Virgin”, waarin ze de schaamte en het stigma rond seksuele problemen probeert te doorbreken. (lees verder onder de afbeelding)
"De enige persoon naar wie je echt moet luisteren, ben jijzelf. Blijf proberen, maar wees geduldig. Forceer niets, en overweeg eens een dilator. Soms ben je ergens nog niet klaar voor, en beschermt je lichaam je. Mijn lichaam beschermde me tegen het krijgen van kinderen en het vastzitten in een leven dat ik niet wilde,” zegt ze. "Wees niet boos op jezelf en voel je niet verraden door je lichaam. Volg je intuïtie.”
“Die van mij zei: vertel niet je hele verleden aan iemand, en zoek iemand die je niet zal veroordelen. Ik ben mijn hele leven veroordeeld en heb zoveel schaamte gekend rondom seksualiteit. Iedereen die herstelt van iets – of het nu een eetstoornis, een gewelddadig huwelijk of vaginisme is – als je je verhaal durft te delen, is dat zó waardevol. Het haalt de schaamte weg, en wie weet helpt het iemand anders hun leven te veranderen – of op z’n minst zich gezien te voelen."
(Bron: LADBible - Afbeeldingen: YouTube)
Lees het artikel op de mobiele website