Een video op YouTube heeft bij veel mensen voor kippenvel gezorgd. De video toont een groep AI-personages die samen proberen te achterhalen wie van hen geen kunstmatige intelligentie is, maar een echte mens. Het geheel speelt zich af in een trein, waar een conducteur de coupé binnenkomt en aankondigt dat een van de aanwezigen zich voordoet als AI, terwijl die persoon in werkelijkheid een mens is. Die mens moet een extra kaartje kopen, maar eerst moeten de AI’s onderling uitzoeken wie het is.
De personages zijn allemaal historische figuren: Aristoteles, Mozart, Leonardo da Vinci, Cleopatra en Genghis Khan. Zij beginnen elkaar diepzinnige vragen te stellen in een poging de bedrieger te ontmaskeren. Aristoteles vraagt aan Mozart welke emoties hij voelt tijdens het componeren van muziek. Mozart lijkt te aarzelen en geeft een vaag antwoord over een "transcendente toestand van flow", wat nogal generiek en typisch AI klinkt.
Vervolgens stelt Mozart een vraag aan Leonardo over de relatie tussen kunst en wetenschap. Leonardo antwoordt met ingewikkelde woorden over "synergie" en balanceert op het randje van holle retoriek. Cleopatra volgt met een complex maar onsamenhangend betoog over de macht van heersers, wat opnieuw weinig menselijks heeft. (lees verder onder de afbeelding)
Opvallend genoeg reageert Genghis Khan juist heel beknopt en simpel. Zijn antwoord klinkt menselijker dan dat van de anderen, vooral door de natuurlijke twijfel in zijn stem. Aristoteles rondt de ronde af met opnieuw een lang, breedsprakig antwoord, alsof hij zich verliest in abstracte taal.
Wanneer het tijd is om te stemmen, wijzen twee personages naar Genghis Khan als de mogelijke mens, één stem gaat naar Cleopatra. Daarna onthult Genghis Khan dat hij inderdaad de menselijke speler is. Hij had dus niet geprobeerd zijn menselijkheid te verbergen via ingewikkeld taalgebruik, maar viel juist op doordat hij eenvoudiger en natuurlijker sprak.
Op Reddit werd er volop gereageerd op de video. Mensen merkten op dat hij eigenlijk vrij makkelijk te herkennen was, vanwege zijn haperende zinnen en informele taalgebruik, wat afweek van de vloeiende stijl van de AI’s. Sommigen wezen er ook op dat zijn bewegingen minder soepel waren dan die van de kunstmatige personages.
Een ander zei dat hij het de AI’s juist erg gemakkelijk maakte door een vrij simplistische versie van Genghis Khan te spelen. Verder viel het kijkers op dat de antwoorden van Aristoteles, Leonardo en Cleopatra erg op elkaar leken – als een soort afgeleide variaties van hetzelfde idee – wat het geheel wat griezelig maakte. Veel mensen vonden het dan ook behoorlijk ongemakkelijk om naar te kijken. Eén reactie vat het treffend samen: “Dit is echt verontrustend.”
Lees het artikel op de mobiele website