Tijdelijke werkloosheid wordt vaak gezien als een redmiddel voor bedrijven in tijden van crisis. Het stelt werkgevers in staat om personeelskosten tijdelijk te drukken zonder mensen meteen te ontslaan. Voor werknemers lijkt het een manier om hun job te behouden in moeilijke tijden. Wat veel mensen echter niet weten, is dat deze regeling op lange termijn een onverwacht gevolg heeft: een lagere pensioenopbouw.
Volgens de christelijke vakbond ACV kunnen werknemers die herhaaldelijk tijdelijk werkloos zijn, tot wel 400 euro per maand minder pensioen ontvangen. Dit bedrag lijkt misschien abstract, maar over een volledige pensioenperiode komt dat neer op een verlies van tienduizenden euro’s. Deze achteruitgang in pensioenrechten is het gevolg van het feit dat tijdelijke werkloosheid niet volledig meetelt voor de opbouw van het pensioen, of op een minder gunstige manier wordt berekend.
Het ACV noemt dit een dubbele bestraffing. Werknemers verliezen tijdens hun loopbaan al inkomen op momenten dat ze tijdelijk werkloos zijn. Maar wanneer ze met pensioen gaan, worden ze opnieuw financieel getroffen, dit keer voor de rest van hun leven. Vaak hebben deze mensen zelf geen invloed op hun situatie – ze worden getroffen door economische omstandigheden of bedrijfsbeslissingen waar ze geen controle over hebben. Dat maakt de gevolgen extra schrijnend. (lees verder onder de afbeelding)
Daarom pleit de vakbond voor een beleidswijziging. Ze roepen de overheid op om tijdelijke werkloosheid volledig mee te laten tellen voor de pensioenopbouw, zodat werknemers niet langer worden gestraft voor periodes waarin ze geen invloed hebben op hun arbeidsomstandigheden. Een herziening van deze regeling zou bijdragen aan een eerlijker en socialer pensioenstelsel, waarin solidariteit centraal staat.
De discussie over tijdelijke werkloosheid en pensioen is actueler dan ooit, zeker nu economische onzekerheden blijven aanhouden. Voor veel werknemers is het van groot belang dat hun toekomstig pensioen beschermd wordt tegen onverwachte inkomensdalingen. Het is nu aan de beleidsmakers om die bezorgdheden ernstig te nemen en structurele oplossingen te bieden die de koopkracht van gepensioneerden op lange termijn waarborgen.
(Afbeeldingen: Unsplash)
Lees het artikel op de mobiele website