De Gelder: "Als een cipier mij wil verkrachten, zal ik geen 'nee' zeggen"

In de laatste jaren van zijn middelbare studies had Kim De Gelder naar eigen zeggen paranoïde gedachten. "Ik dacht dat de overheid mij aan het volgen was", verklaarde hij tijdens het verhoor door de voorzitter van het Gentse assisenhof, Koen Defoort.

Toen Defoort aan De Gelder vroeg of hij in die tijd stemmen hoorde, verklaarde de beschuldigde dat dit "moeilijk te zeggen" is. "Ik krijg kop noch staart aan alle verhoren. De ene keer zegt u van wel, de andere keer niet", repliceerde Defoort. De Gelder reageerde nogmaals dat het "moeilijk te zeggen is".

De Gelder bevestigde wel dat hij paranoïde gedachten had. "Ik dacht dat de overheid mij op verschillende manieren aan het volgen was, met nanotechnologie", zei de beschuldigde. Ook bevestigde hij dat hij slaapproblemen had en 's nachts rondliep. Dat hij aan het bed van zijn ouders ging staan, herinnert hij zich naar eigen zeggen niet. Later in het verhoor verklaarde De Gelder dat hij niet aan een psychiater toegaf dat hij paranoïde gedachten had, omdat hij niet wilde opgesloten worden in de psychiatrie.

Uiteindelijk vroeg assisenvoorzitter Defoort of het de stemmen in zijn hoofd waren die De Gelder tot de moordpartijen hebben gedwongen. Daarop antwoordde De Gelder dat hij het niet meer weet.

"Nochtans hebt u in eerdere verklaringen gezegd dat die stemmen waarover u het had gelogen waren", pikte de voorzitter in. "Dat was inderdaad niet mijn motief", luidde het antwoord. "Ik heb een ander motief, maar dat mag ik waarschijnlijk niet zeggen van mijn advocaat. Dat motief zal ik misschien houden voor het eind van het proces of misschien voor een volgend proces."

De Gelder noemde zijn depressie als een mogelijke oorzaak. "Dat kan een verklaring zijn, dat ik geen toekomst zag voor de andere mensen in België. Er was wel een trigger: Hhet verstrengen van de wapenwet. Er waren veel triggers, maar dat was er een van."

De Gelder vertelde ook dat hij voor technisch-pharmaceutisch assistent studeerde. "Ik wilde een hoger geplaatste richting, maar dat was volgens de directeur onmogelijk". Vrienden maken ging moeilijk, zei hij. "Dat lag zowel aan mij als aan mijn klasgenoten." Hij liet in die tijd ook zijn haar groeien. Op school werd hij "zombie" of "neanderthaler" genoemd. Maar zolang hij bij zijn vrienden kon zijn, vond hij dat niet erg.

Zijn vijfde en zesde middelbaar vond De Gelder "zeer onaangenaam". Hij was geslaagd, maar moest drie herexamens doen. Of het een goede zaak was geweest dat zijn moeder achter zijn veren zat, wilde de rechter weten. "Het interesseerde mij niet meer", antwoordde De Gelder.

Hij presteerde naar eigen zeggen niet volgens zijn capaciteiten. Defoort merkte op dat De Gelder eerder zelf verklaarde dat hij hoogbegaafd is. "De gerechtspsychiater heeft dat tegen mij gezegd", aldus De Gelder. Volgens Defoort wees de test echter op een normale score.

De Gelder zei dat hij psychologie of rechten wilde studeren. Defoort vroeg de beschuldigde of hij al van jongsaf "inzicht had in andere mensen". Dat bevestigde hij. Uiteindelijk ging de beschuldigde verpleegkunde studeren. Dat was het enige wat zijn ouders goedkeurden, zei hij.

De vragen werden alsmaar persoonlijker. Zo vroeg voorzitter Defoort naar de geaardheid van De Gelder, die aan een psychiater verteld had dat hij biseksueel was. "How dat moet ik even nuanceren", onderbrak de beschuldigde Defoort. "Als een cipier mij zou willen verkrachten zou ik daar geen nee op zeggen."