Familie Pfaff nog steeds kapot van dood Bompa

Den Bompa mag dan al drie jaar dood en begraven zijn, dat wil niet zeggen dat de familie Pfaff hem vergeten is. Integendeel, het gemis dat na het verdwijnen van de sympathieke grijsaard opdoemde, is nog steeds niet verdwenen. “Ik vind het erg dat den bompa nooit mijn dochter heeft kunnen vasthouden”, snikt Lyndsey Pfaff oprecht.

“Ik had een geweldige band met Bompa”, begint Lyndsey. “Hij kwam me ’s nachts ophalen aan de discotheek of zweeg als ik een uur te laat thuiskwam. Dan moest ik hem gewoon een bak bier geven. Hij was de toffe opa zoals je er maar weinig hebt. Ik mis hem en zijn typische humor.”

Maar Lyndsey is niet de enige die drie jaar na het overlijden van de pater familias leegte en verdriet voelt. Ook de rest van de familie voelt nog steeds een latent verdriet. “We hebben zijn hoed in de hal ingekaderd. Dat is een mooie herinnering voor ons allemaal”, vertelt de kleindochter. “En op zijn verjaardag komen we allemaal samen om een glas op hem te drinken.”

Het grote verdriet van Lyndsey schuilt in een klein hoekje. “Mijn kinderen weten niet wie den bompa is. Fay was zelfs nog niet geboren toen hij stierf. Ik vind het dan ook verschrikkelijk dat hij haar nooit heeft kunnen vasthouden”, is de Pfaff geëmotioneerd. (GVR)