Fiere linkse nietsnut bekent: "Al 40 jaar geprofiteerd!"

H. wil liever anoniem blijven, omdat hij vreest anders één jaar voor zijn pensioen alsnog van de dopt gegooid te worden. Veertig jaar lang heeft hij bewust geïncasseerd, de parasiet.

Bart De Wever vindt dat het na enkele jaren gedaan moet zijn met werkloosheidsuitkering. Wie na die jaren nog steeds geen job gevonden heeft, die moet het maar stellen met een leefloon. Onder voorwaarden natuurlijk. Partijen die van de andere kant kwa de verklaring van H. blijkt nog maar eens dat er wel degelijk nood is aan soortgelijke maatregelen.

H., een linkse kloot in hart en nieren, vertelt vandaag zo fier als een vergiet zijn verhaal in HLN. H. werd in 1950 en volgde een hogere opleiding. Het was niet dat hij geen werk vond.

“Ik was als achttienjarige een linkse jongen en wie toen in onze kringen ook maar de minste ambitie had om een carrière uit te bouwen, werd onmiddellijk verbannen. Niks doen. Jointje roken, pintje drinken en achter de madammen lopen.”

Aan één van die madammen bleef hij uiteindelijk plakken en er kwamen als snel twee kinderen van. H. zocht dik tegen zijn zin werk en vond het ook, als bediende van een openbare dienst. Na een jaartje was hij het beu en hing hij het zo uit tot hij ontslagen werd. Hij had zijn doel immers bereikt: de minimum dagen gewerkt om te kunnen stempelen.

Zijn vrouw was die tamzak op den duur grondig beu en ze trapte het weer af, met kinderen en al. H. zat daar echter niks mee in: “Niet getreurd: ik zat dan wel alleen, maar ik kon af en toe feesten.”

Af en toe werd hij wel eens opgeroepen door de RVA. Met een zielig gezicht trok hij dan naar de afspraak, zo vertelt hij schaamteloos in de krant. “Ik had ook altijd valse brieven op zak waaruit moest blijken dat ik gesolliciteerd had.”

Intussen krijgt H. al veertig jaar lang stempelgeld. Rijk is hij daar natuurlijk niet van geworden, maar gelukkig is hij wel: “Ik kan perfect mijn huur betalen, tabak kopen en een pintje gaan drinken. Ik ben nooit in de marginaliteit beland. Ik lees boeken, volg de actualiteit en het politieke bestel. Ik breng mijn dagen zinvol door, vind ik. Ik beweeg me vooral in linkse kringen en heb daar nog nooit van iemand het verwijt gekregen dat ik een profiteur ben.”

Lang leve ons sociaal vangnet. U draagt toch ook bij? (SL)