Man die twee weken op de bodem van de zee leefde, onthult het engste uit wat hij daar zag

Garrett Reisman zou het antwoord van de mensheid op Spongebob kunnen zijn, omdat ze allebei op de bodem van de oceaan hebben geleefd. Nu heeft de ingenieur en voormalig NASA-astronaut openhartig verteld over het leven op de zeebodem en zijn angstaanjagende ontmoeting met een enorm onderwaterwezen 'zo groot als een koe'.

Ja, de enige logische reden voor iemand om onder de zee te leven is in naam van de wetenschap, tenzij je een pratende zeemeermin bent die maatjes is met een pratende kreeft. Hoe dan ook, laten we eens kijken naar de ervaring van Reisman - en als we er iets van kunnen leren, is het dat thalassofobie, de angst voor de oceaan, heel begrijpelijk is omdat we geen idee hebben wat er onder ons beweegt.

"De vissen geraken eraan gewend"

De 56-jarige Amerikaan werd uitgenodigd voor The Joe Rogan Experience en dook meteen in zijn tijd onder water in een onderzeeër-achtig huis op de zeebodem voor de kust van Key Largo, in het zuiden van Florida. Reisman legde uit hoe hij, als hij naar het toilet moest, naar een ‘tuinhuisje’ moest zwemmen en zijn zwembroek naar beneden moest trekken om naar nummer twee te gaan - maar het probleem daarbij is dat de vissen 'eraan gewend raken'. “Dus ze gaan erheen terwijl ze weten dat je gaat poepen?” vroeg Joe Rogan.

"Je denkt aan films als Jaws"

“Zodra je 's nachts in het water valt, is het alsof de etensbel gaat, want dit is voedertijd,” antwoordde Reisman. Daarna ging hij in op zijn engste ervaring - die toevallig was toen hij de onderwatermoerassen bezocht. Hij ging verder: “Je bent in de pikzwarte Atlantische Oceaan, met het geluid van de oceaan kabbelend tegen de koepel, en je kijkt naar beneden naar deze eindeloze zwarte leegte. Je denkt aan elke enge oceaanfilm zoals Jaws, The Meg, of wat dan ook, The Abyss - al die enge films, en je denkt aan al die dingen die daar beneden kunnen zijn.”

(lees verder onder de afbeelding)

Goliath Grouper

“Het kan niet anders dan dat het door je hoofd gaat, dus het is een beetje eng. En toen scheen ik in de duisternis met mijn zaklamp en ik zag recht voor me die enorme oogbol, ongeveer zo groot als een schotel. Deze grote bol staarde, zonder te knipperen, recht naar me en ik flipte. Ik scheurde gewoon weg!” De voormalige astronaut haastte zich terug naar zijn onderwaterwoning en kwam schreeuwend boven. Zijn bemanning haastte zich naar hem toe en dacht dat hij door een haai was gebeten, maar hij legde het uit. Wat was het dan wel, als het geen haai was?

Hij vertelde: “Ik had zoiets van ‘wat een gigantische f***ing vis!’... Het was een Goliath Grouper.” De reusachtige vis kan 455 kg wegen, wat ongeveer net zo zwaar is als een vleugelpiano, en wel 1,80 meter lang zijn. Nee, wij zouden nog niet onder water willen leven als je ons 1 miljoen euro zou betalen!