Psychiaters in opstand tegen gedwongen opnames

650 Vlaamse psychiaters pikken de verouderde wetgeving over collocaties - gedwongen opnames in de psychiatrie - niet meer. Dat schrijven ze in een opiniestuk in De Standaard.
Sinds de ophef rond de dood van de gecolloqueerde pa­tiënt Jonathan Jacob in een politiecel in Mortsel in 2010, is bij de psychiaters de laatste twijfel verdwenen: de wetgeving op de gedwongen opname is kaduuk, er moet een nieuwe komen. Zes kop­stukken van de Vlaamse psy­chiatrie ondertekenden de oproep om een nieuwe regelgeving te maken, in naam van de 650 leden van de Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie.

Er gebeuren bijna 3.000 gedwongen opnames per jaar in Vlaanderen: acht per dag. Dat aantal stijgt: plus veertig procent in de laatste tien jaar. Voor 85 pct van de ge­dwongen opnames wordt niet de gewone procedure gebruikt, maar de dringende, die als uitzondering bedoeld was. Dat kan door een rapport van een arts.

De psychiaters willen een andere wetgeving zodat alleen een psy­chiater en niet langer eender wel­ke arts zo'n rapport mag schrij­ven. Ten tweede moet er tijd zijn om de patiënt professioneel te observeren: een verblijf van 24 uur met intense observatie in een spoedgevallendienst met psychia­trische permanentie is het absolu­te minimum.