Waarom de nieuwe Belgische parkeerregels verwarring moeten wegnemen, maar tegelijk vragen oproepen

Vanaf 1 september 2026 verdwijnt beurtelings parkeren volledig uit de Belgische verkeersregels. De vernieuwde wegcode, officieel de Code van de Openbare Weg, moderniseert bestaande bepalingen en schrapt verouderde of verwarrende regels. Eén van de meest opvallende wijzigingen is het afschaffen van verkeersbord E11, dat bestuurders verplichtte om halverwege elke maand van straatzijde te wisselen. Dit parkeersysteem, dat dateert uit de jaren ’60, wordt door verkeersdeskundigen al langer als achterhaald beschouwd. Toch roept de afschaffing ook vragen en bezorgdheden op bij burgers en lokale besturen.

Wat is beurtelings parkeren?

Bij beurtelings parkeren moesten bestuurders hun wagen in de eerste helft van de maand aan de oneven kant van de straat plaatsen, en in de tweede helft aan de even kant. De wissel moest gebeuren tegen middernacht of uiterlijk de eerste dag van de maand vóór 9 uur. Het systeem had als doel één straatzijde vrij te houden voor hulpdiensten, vuilnisophaling of sneeuwruiming. Maar door veranderde mobiliteitsbehoeften en toenemende parkeerdruk is deze regel steeds moeilijker te handhaven en minder relevant geworden.

Waarom wordt beurtelings parkeren afgeschaft?

De federale overheid wil met de nieuwe wegcode de verkeersregels eenvoudiger, duidelijker en beter afgestemd maken op hedendaagse mobiliteit. Beurtelings parkeren zorgt in de praktijk vaak voor verwarring, foutparkeerders en extra administratieve lasten. Bovendien sluit het systeem niet goed aan bij moderne parkeeroplossingen zoals bewonerszones of digitale vergunningen. Veel steden en gemeenten werken al met vaste parkeerregels, duidelijke markeringen en tijdsgebonden beperkingen. In dat kader is het afschaffen van beurtelings parkeren een logische stap – al zijn er ook aandachtspunten. (lees verder onder de afbeelding)

Mogelijke nadelen van de afschaffing

1. Minder parkeerplaatsen in smalle straten

In krappe straten werd beurtelings parkeren vaak gebruikt om de parkeerdruk te spreiden. Als parkeren nu slechts aan één kant wordt toegestaan, kan het aantal beschikbare plaatsen fors dalen.

2. Verhoogde verkeershinder

Voertuigen die permanent aan één zijde blijven staan, kunnen de doorgang bemoeilijken, vooral voor brandweerwagens of vuilnisophaling. In dichtbebouwde buurten kan dit de verkeersveiligheid en doorstroming beïnvloeden.

3. Verwarring bij bewoners

Veel mensen zijn het gewoon om maandelijks van kant te wisselen. Zonder een duidelijk alternatief kan de plotse verandering leiden tot onzekerheid, misverstanden en boetes – zeker in gemeenten waar nog geen aangepast parkeerbeleid is ingevoerd.

4. Meer werk voor lokale besturen

Gemeenten zullen moeten investeren in communicatiecampagnes, aangepaste signalisatie en handhaving. Vooral steden die nog sterk op beurtelings parkeren steunen, moeten hun parkeerinfrastructuur herzien.

Welke alternatieven zijn er?

Gemeenten kunnen verschillende oplossingen overwegen om het wegvallen van beurtelings parkeren op te vangen:

• Geschrankt parkeren: Parkeervakken wisselen van kant op regelmatige afstand, om optimaal gebruik te maken van de beschikbare ruimte.
• Eenzijdig parkeren met duidelijke verbodszones: Parkeren is maar aan één kant toegestaan, aangeduid met borden of markeringen.
• Digitale parkeervergunningen en bewonerszones: Meer gericht parkeerbeheer op basis van lokale noden.
• Zone 30 met specifieke parkeerregels: Op maat gemaakte oplossingen per wijk of straat.

Deze alternatieven vergen wel vaak extra investeringen in infrastructuur en communicatie, en niet elke gemeente is daar al op voorbereid.

(Afbeeldingen: Unsplash)