Greta stript bij haar knalrode geit

Bij onze noorderburen had men dan weer een andere bijnaam voor deze Citroën 2CV: ‘lelijke eend’.

Het uiterlijk was bij het ontwerpen van deze wagen dan ook totaal onbelangrijk. Bij Citroën besloot men in 1935 een auto te gaan ontwikkelen die aan andere voorwaarden voldeed dan het schoonheidsideaal. Het moest een bakje worden dat geschikt was voor gebruik in het ietwat ruige Franse platteland.

Het moest een auto worden die twee boeren met vijftig kilo aardappelen kon vervoeren, of met een 50-litervat wijn. Ook moest de auto geschikt zijn om een geit of een schaap in mee te nemen. Hij moest zo zacht afgeveerd zijn dat eieren in een mand niet zouden breken wanneer de auto over hobbelige paadjes reed. Het dak moest hoog genoeg zijn, omdat de boer op zondag toen nog een hoge hoed droeg. Tot slot moest de auto zuinig en betrouwbaar zijn en heel eenvoudig om mee te rijden: zelfs de boerin moest er zonder brokstukken me naar de markt kunnen rijden.

Maar goed. Greta heeft dus een geit. Een rode geit, en daar doet ze nu een striptease bij. (SL)