Wat gaat er door het hoofd van een astronaut wanneer hij onze planeet van bovenaf aanschouwt? Voor de voormalige NASA-astronaut Ron Garan (62) was het vooral een “ontnuchterend besef”: wij, aardbewoners, leven in een leugen. En nee, dat betekent niet dat de platte-aarde-theorie juist was. Wat hij zag, was iets véél diepers.
Het ‘overview effect’: zien wat we allemaal missen
Stel je voor: je zweeft in een ruimtepak, met een onbelemmerd uitzicht op de aarde. Dat gevoel – dat plotselinge besef van verwondering, verbondenheid en nietigheid – heet het ‘overview effect’. Veel astronauten ervaren het wanneer ze onze planeet vanuit de ruimte zien: een mentale verschuiving die hun kijk op het leven voorgoed verandert. Tijdens zijn 178 dagen in de ruimte, waarin hij ruim 114 miljoen kilometer aflegde en 2.842 keer om de aarde cirkelde, voelde Garan die omslag diep in zichzelf.
“Ik zag geen economie. Ik zag een levend systeem.”
Vanuit het raam van het International Space Station zag Garan spectaculaire taferelen: “Ik zag de flitsen van bliksemstormen, de dansende gordijnen van het noorderlicht – zo dichtbij dat het leek alsof we ze konden aanraken. En ik zag hoe ongelooflijk dun de atmosfeer van onze planeet is. In dat moment drong het tot me door: die flinterdunne laag houdt al het leven op aarde in leven.”
Hij vervolgde: “Ik zag een iriserende biosfeer, bruisend van leven. Maar ik zag geen economie. En toch behandelen onze menselijke systemen alles – zelfs de levensondersteunende systemen van onze planeet – als een dochteronderneming van de wereldeconomie. Vanuit de ruimte is het overduidelijk: we leven een leugen.” Volgens Garan moeten we ons denken radicaal omdraaien: “Niet langer economie → samenleving → planeet, maar planeet → samenleving → economie. Pas dan kunnen we als soort evolueren.” (lees verder onder de afbeelding)
Alles is met elkaar verbonden
“We zullen nooit vrede op aarde kennen,” zegt Garan, “tot we het fundamentele feit erkennen dat alles in dit universum met elkaar verbonden is.” Hij is niet de enige astronaut met dat besef. Michael Collins (Apollo 11) beschreef de aarde als “fragiel en piepklein”, terwijl Edgar Mitchell (Apollo 14) het moment omschreef als een “explosie van bewustzijn.”Misschien heeft Elon Musk dus gelijk: misschien moeten we allemaal even een vluchtje met SpaceX nemen – zodat we eindelijk beseffen hoe kwetsbaar, en hoe kostbaar, onze planeet werkelijk is.
(Bron: Hook – Afbeeldingen: Unsplash)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties