Drastisch besluit VRT doet Ruben Van Gucht ferm schrikken: "Wat is er in hemelsnaam gebeurd achter de schermen!?"

De Eddy’s — de awardshow rond de immens populaire VRT-podcast Wielerclub Wattage — gaan dit jaar niet door. Wat op 28 december een uitzinnige wielerhoogmis in de Lotto Arena moest worden, verdampt plots in het niets. Voor fans blijft vooral één vraag overeind: wat is er in hemelsnaam gebeurd? Want wie op zoek gaat naar een duidelijke verklaring, botst vooral op stiltes, schimmige zinnen en verschoven verantwoordelijkheden.

Een mail en… stilte

Supporters kregen vorige week een droge, bijna zakelijke mail: de show wordt geannuleerd, tickets worden terugbetaald. Geen uitleg, geen nuance, geen detail. En meteen daarna valt op dat de man die hét gezicht van Wattage is, Ruben Van Gucht, uitdrukkelijk afstand neemt van de beslissing.

“Daarvoor moet je bij de VRT zijn. Ik ben enkel de presentator, niet de organisator”, zegt hij in HUMO. Geen verdediging, geen toelichting—wel een duidelijke boodschap: zoek de schuldigen elders. Het voelde voor velen als een eerste barst in het imago van een perfect geoliede podcastmachine.

“Onvoorziene omstandigheden”

Bij de VRT wordt het verhaal strak gehouden. Woordvoerder Yasmine Van der Borght houdt het bij een korte verklaring: er waren “onvoorziene omstandigheden” die maakten dat men “de kwaliteit en beleving niet kon garanderen”.

Wat die omstandigheden precies waren? Dat blijft zorgvuldig achter gesloten deuren. Geen technische problemen, geen budgettekort, geen sabotage—althans, niets daarvan wordt bevestigd. Het enige wat duidelijk is: de omroep zou de show filmen en uitzenden, maar was blijkbaar niet langer zeker dat dit op niveau kon gebeuren. (lees verder onder de afbeelding)

Wie organiseerde wat?

Nog opmerkelijker is de reactie van productiehuis Working Class Heroes. Daar kijkt men verbaasd naar de manier waarop de VRT het dossier inkleurt. Zaakvoerder Leslie Vantomme zegt: “Volgens mij lag de organisatie toch vooral bij de VRT. Het is hún merk. De instructies waren duidelijk: alle communicatie zou via hen verlopen.”

Met andere woorden: het is niet meteen de productie die struikelde—althans niet volgens hen. En wie denkt dat slechte ticketverkoop de echte reden is, krijgt ook daar geen bevestiging. “Bwah, die viel nog goed mee,” klinkt het droog.

Conclusie: veel mist, weinig antwoorden

Het resultaat is een situatie die niemand verwacht had en waarbij elke partij subtiel naar een andere kant kijkt. Een geannuleerde show, duizenden fans die op hun honger blijven, en een podcastmerk dat eens zo onwrikbaar leek maar nu plots een flinke krabbel toont. Wat er écht gebeurde achter de schermen? Dat blijft voorlopig het best bewaarde geheim van het wielerseizoen.