Kelly vs Iske: de grijze zone in het zwart-wit-verhaal

Al vanaf onze kindertijd leren we dat elk verhaal twee kanten heeft. Geen enkele gebeurtenis is zwart-wit, alles heeft een grijze zone waar de waarheid in verborgen ligt. Dat zal ook het geval zijn bij het Farfalle-verhaal. De winkel gaat overkop en de twee uitbaatsters, Kelly Pfaff en Iske Oliviers, gunnen elkaar het zonlicht in de ogen niet meer. Twee verhalen, twee opinies. Wat is de grijze zone? Clint zocht het uit voor u.

Zwart

Laten we beginnen met Kelly Pfaff. Al van jongsaf droomde de dochter van Jean-Marie om een winkel te openen. Kleding, mode en styling, drie woorden die haar al van kindsbeen typeerden. Het openen van Farfalle was voor Kelly een droom die werkelijkheid werd. Een droom die na een dik half jaar uiteengespat is en alleen nog schulden heeft achtergelaten.

En wie is de schuldige van deze hele zaak volgens Kelly? Juist, haar (ex-) beste vriendin Iske Oliviers. Iske nam foute beslissingen en kocht achter de rug van Kelly nieuwe collecties aan als de oude nog niet buiten waren. Iske nam de zakelijke kant volledig voor haar rekening en probeerde van het begin Kelly buitenspel te zetten.

Toen alles mis begon te lopen en Kelly lucht kreeg van de opstapelende schulden, was het al te laat. Farfalle was ten dode opgeschreven en Kelly zag haar droom, een droom waarvoor ze hard gewerkt had, verloren gaan. Iske stuurde, weer zonder medeweten van Kelly, brieven naar de leveranciers dat ze hun spullen terug mochten komen halen, terwijl Kelly de hele zaak nog probeerde te redden.

Wit

Het voorgaande is het verhaal van Kelly Pfaff waarin het beschuldigende vingertje helemaal in de richting van Iske Oliviers wijst. Maar ook Iske heeft het recht om haar verhaal te doen, een heel ander verhaal zo blijkt.

Iske voelt zich in het nauw gedreven door het verhaal van Kelly. Zij komt er uit als een echte oplichtster die de winkel van Kelly de dieperik in gejaagd heeft. De slachtofferrol van Kelly wil zij niet meespelen. De bestelbonnen voor de nieuwe collecties werden zowel door haar als door Kelly ondertekend, dat Kelly niet op de hoogte was, is dus volledig uit de lucht gegrepen. Volgens Iske wil Kelly gewoon gezichtsverlies vermijden en hult ze zich daarom in een bel van onwetendheid. Ook het harde werk van Kelly wordt zwaar overschat volgens Iske, Kelly as meer niet in de winkel dan wel.

Iske ontkent niet dat ze achter de rug van Kelly naar de boekhouder is gestapt om de stand van zaken te controleren. Ze had Kelly al laten weten dat ze de indruk had dat de zaken heel slecht liepen, maar Kelly had er geen oren naar. Iske probeerde te redden wat ze kon en heeft in haar eentje 160.000 euro schulden weggewerkt.

Grijs?

De twee verhalen verschillen op alle mogelijke vlakken. Terwijl Kelly zegt dat zij niets te maken heeft met het mislopen van de zaak, zegt Iske dat er een gedeelde schuld is. Kelly had geen oren naar de noodkreten van Iske en hult zich nu in onwetendheid. Raar maar waar, Kelly ondertekende wel altijd mee de bestelbonnen, vrij normaal in een zaak met twee vennoten, maar dat deed ze enkel om de goede vrede te bewaren.

Ze komen gelukkig wel overeen als het op het redden van de zaak aankomt. De manier waarop was wel verschillend. Iske wilde de kosten beperken door leveranciers op te bellen en hen creditnota’s te laten opmaken voor de spullen die ze terug kwamen ophalen, terwijl Kelly iets totaal anders wilde doen… maar wat? Dat wil ze niet kwijt.

De clue van het hele verhaal is duidelijk. Kelly en Iske hebben zich ingezet voor hun zaak, maar hun inzet werd niet beloond. Farfalle staat op het randje van het faillissement. In plaats van de handen in elkaar te slaan, vallen ze elkaar aan en proberen ze de schuld in elkaars schoenen te schuiven. Farfalle staat wel op de twee namen, dus ze zullen toch allebei voor de kosten moeten opdraaien. Wiens schuld het ook is, ze hebben allebei hun broek gescheurd aan dit avontuur. (KC)