Pokémon Legends Z-A Review

Met Pokémon Legends: Arceus zette ontwikkelhuis Game Freak een gewaagde stap richting vernieuwing binnen de langlopende franchise. Nu, enkele jaren later, verschijnt Pokémon Legends: Z-A, de tweede spin-off in de Legends-reeks én de eerste Pokémon-RPG op de Nintendo Switch 2. De verwachtingen zijn hooggespannen: kan deze nieuwe titel voortbouwen op de frisse ideeën van zijn voorganger en eindelijk de langverwachte evolutie van de serie waarmaken?

Mensen en Pokémon leven samen

In Pokémon Legends Z-A arriveer je als een toerist per trein in Lumiose City, de iconische stad uit Pokémon X en Y die geïnspireerd is door Parijs. De volledige game speelt zich af binnen deze stedelijke omgeving, die momenteel ingrijpend wordt verbouwd door het bedrijf Quasartico Inc. Hun missie: een stad creëren waar mensen en wilde Pokémon samenleven. Maar er is iets vreemds aan de hand, sommige Pokémon gaan ‘Rogue’ en transformeren spontaan in Mega Evolutions, zonder tussenkomst van een trainer. Het is aan jou om deze Pokémon te kalmeren en de oorzaak van deze mysterieuze evoluties te achterhalen.

Overdag verken je de stad, vang je wilde Pokémon en ontdek je verborgen schatten. In de avonden neem je deel aan gevechten in een toernooi genaamd Z-A Royale dat wordt georganiseerd door Quasartico Inc. Delen van de stad veranderen dan in Battle Zones, herkenbaar aan het rode licht. Hier vechten trainers om hun ranking te verbeteren. Je begint op rank Z en werkt je omhoog naar rank A, waarbij je uiteindelijk de titelhouder uitdaagt. Trainers dagen je direct uit wanneer je in zicht komt, maar jij kan ook een verrassingsaanval doen, wat je een gevechtsvoordeel geeft.

Het verhaal dient vooral als kapstok voor gameplay en mist de diepgang van Legends Arceus, dat draaide om de oorsprong van Poké Balls en de relatie tussen mens en Pokémon. Het verhaal hier is een beetje te simpel en vooral voorspelbaar. Het ontbreken van voice-overs versterkt dat gevoel, vooral tijdens cutscenes voelt deze game als onaf. Ook de setting werkt tegen, een game die zich volledig afspeelt in één stad mist de variatie van eerdere Pokémon-RPG’s, waarin je diverse omgevingen zoals grotten, jungles en sneeuwgebieden verkent.

De grootste innovatie

Op het gebied van combat heeft Game Freak eindelijk een grote stap gezet. Voor het eerst in een Pokémon-RPG van deze studio, is het gevechtssysteem niet turn-based, maar volledig real-time. Net als in de anime-serie sta je achter je Pokémon en geef je direct commando’s.

Moves hebben geen gebruikslimiet meer, maar werken met cooldowns, waardoor je strategisch kunt schakelen tussen aanvallen en het verdedigen. Zo kan je eerst Waterpistool uitvoeren, terwijl deze aan het opladen is, kan je een verdedigende move activeren zoal Harden. Nadat Waterpistool is opgeladen, kan je deze snel weer gebruiken. Net als in de turn-based gevechten heeft iedere Pokémon sterke en zwakke punten tegen bepaalde elementen.

Ook positionering speelt nu een rol: veel aanvallen hebben een area of effect (AOE), waardoor tactisch manoeuvreren loont. Moves die in turn-based gevechten nauwelijks impact hadden, krijgen hier ineens betekenis, zeker als je tegenstanders in een kwetsbare zone weet te houden. Hoewel het systeem fris aanvoelt, mist het diepgang. Veel trainers zijn eenvoudig te verslaan met een verrassingsaanval. De echte uitdaging zit in de Rogue Mega Evolution Pokémon: agressieve baasgevechten waarin de Mega-vorm groots wordt ingezet. Deze Pokémon kunnen ook jou als trainer aanvallen, wat zorgt voor extra spanning en alertheid.

Het leven overdag

In de avonden strijd je voor je plek in de ranglijsten, terwijl je overdag Lumiose City verkent, side quests voltooit voor bewoners en nieuwe Pokémon vangt in de Wild Zones. In deze stad leven wilde Pokémon gewoon tussen de mensen, waardoor je ze ook in de omliggende gebieden tegenkomt en direct kunt vangen.

Het vangsysteem lijkt sterk op dat van Legends Arceus: je kunt in stealth naderen voor een verrassingsaanval, wat je vangkansen vergroot. Toch is voorzichtigheid nauwelijks nodig. Zelfs als je een Pokémon per ongeluk verslaat, kun je het alsnog vangen. En mislukte Poké Ball-worpen worden vergeven, NPC’s bij de Wild Zones geven je gewoon gevonden Poké Balls.

Deze vergevingsgezindheid maakt Pokémon Legends Z-A een game zonder echte uitdaging. Fouten hebben nauwelijks gevolgen. In contrast daarmee voelt Ninja Gaiden 4, die we momenteel ook spelen voor een review, als het tegenovergestelde: daar wordt elke misstap genadeloos afgestraft.

Grafisch gedateerd 

Pokémon Legends Z-A is visueel geen indrukwekkende game. Hoewel het een stapje vooruit is ten opzichte van Pokémon Scarlet en Violet, ligt die lat bijzonder laag. De grafische presentatie oogt gedateerd en doet weinig recht aan de kracht van de Nintendo Switch 2. Donkey Kong Bananza en Cyberpunk 2077 laten zien dat de nieuwe console hele mooie games kan weergeven.

Fans die hopen op een visuele stijl die aansluit bij de Pokémon-anime komen bedrogen uit. Gebouwen ogen generiek en repetitief; ramen zijn geen echte 3D-modellen maar platte textures die herhaald worden, wat Lumiose City weinig karakter geeft. De ontwerpen van personages en nieuwe Mega Pokémon zijn sterk, maar komen door de grafische stijl niet volledig tot hun recht. Cutscenes tonen meer emotie dan voorheen, maar het ontbreken van voice-overs haalt je snel uit de ervaring.

Qua prestaties scoort de game beter. Op de Nintendo Switch 2 draait alles soepel op 60 FPS, met snelle laadtijden en een merkbaar betere afwerking dan Scarlet en Violet. Bugs zijn zeldzaam, al laat de AI van Pokémon soms te wensen over. Op de originele Switch draait de game op 30 FPS en kampt die versie met framerateproblemen. Wie de beste ervaring zoekt, kan beter deze game op de Switch 2 spelen. Wel blijft pop-in een probleem op beide consoles. Personages en objecten verschijnen regelmatig uit het niets terwijl je door de stad loopt.

Conclusie

Pokémon Legends Z-A zet een voorzichtige stap vooruit, maar ook dit is niet het ‘Breath of the Wild’-moment geworden waar veel fans al lange jaren op hopen. Hoewel er elementen zijn toegevoegd om de beleving te versterken, zoals real-time gevechten en volledige cutscenes, wordt de immersie ondermijnd door het gebrek aan uitdaging en het volledig ontbreken van voice-overs. Visueel overtuigt de game niet: de ontwerpen van personages en Pokémon zijn degelijk, maar de graphics en 3D-modellen ogen verouderd. Voor Pokémon-liefhebbers biedt de game zeker vermaak, vooral dankzij de real time-gevechten, maar wie geen fan is, zal hier weinig voldoening uit halen.