De foutste Belgische inzendingen voor Eurosong

25 jaar geleden won België het Eurovisiesongfestival met Sandra Kim en J'aime La Vie. Een hoogtepunt dat we sindsdien niet meer mochten meemaken. Maar hoe komt dat? Misschien ligt het aan onze 'licht eigenzinnige' keuzes die we in het verleden maakten. Clint maakte een overzicht.
Laat ons beginnen met de reden van dit artikel: Sandra Kim die in 1986 het Eurovisiesongfestival won met J'aime La Vie. Een overwinning die er technisch gezien geen mocht zijn: Sandra was 13, terwijl de leeftijdslimiet op 15 stond. Een leugentje om bestwil waartegen Zwitserland protest aantekende. Gelukkig werd de klacht niet ontvankelijk verklaard en zo stond ons Belgenlandje toch één keer op het hoogste schavotje te blinken met een 13-jarig meisje uit het land van Dutroux en Fourniret dat 'J'aime la vie' stond te kwelen!

In 1973 maakten Nicole en Hugo het mooie weer met hun hit 'Baby Baby'. België voerde de deelnemerslijst aan, tenminste als je van onder begint. Ze werden zeventiende en laatste… Waren het de strakke, niets-behalve-de-kuitspieren-verhullende pakjes? Feit is dat Nicole en Hugo duidelijk last hebben van een songfestival-vloek: in 1971 kregen ze geelzucht voor ze mochten afzakken, 1973 was evenmin een goed jaar voor hen….

Op naar 1980: België zond de heren van Telex naar de populaire liedjeswedstrijd. De heren hadden het lumineuze plan opgevat om laatst te eindigen, wat niet iedereen kon appreciëren. Maar afgaande op de video en het nummer hadden ze in ieder geval niets aan het toeval overgelaten! Jammer genoeg liep hun plan pijnlijk mis: met 14 punten werden ze 17de en voorlaatste, Marokko stak een stok in het wiel en eindigde nog na België.

Met Pas de Deux was de controverse helemaal compleet: toen de vakjury in 1983 besloot de dames af te vaardigen, ontstonden rellen in de zaal. De dames leverden een knalprestatie af, maar blijkbaar was Europa nog niet klaar voor hun inventieve dansstijl en teksten… Ze werden 18de met 13 punten. Datzelfde jaar startte een klein nevenproject van de VRT, een radiozender met de naam Studio Brussel. Hun eerste nummer op de radio was ditzelfde Rendez-Vous.

In 1985 besloot België Linde Lepomme te sturen met het nummer 'Laat me nu gaan'. Eerlijk gezegd… Ze hadden ze beter al veel sneller laten gaan. Qua anonimiteit en gezapigheid was dit nummer absoluut een hoogtepunt in de Belgische eurosonggeschiedenis. Een laatste, 19de plaats met amper 7 punten was het resultaat.

Nee, geef ons dan maar Liliane Saint-Pierre, die in 1987 met Soldiers of Love de moeilijke taak kreeg om voor opvolging te zorgen na de overwinning van Sandra Kim in 1986. Een nummer dat wel enige power uitstraalde - die synthesizers, die zanglijn 'vuur liefde af' - en dat merkten we ook aan de punten: 56 om precies te zijn en een elfde plaats. In de middenmoot en dat is voor een Nederlandstalig nummer al een mooie prestatie!

In 1993 kon Barbara Dex het felbegeerde Belgische plaatsje invullen. Barbara, jong en onervaren, kwam met het bijzonder sterke -ahum- nummer 'Iemand als jij'. Ondertussen weten we dat Barbara heel wat andere noten op haar zang heeft, doch na die bewuste passage was het een tijdje stil rond haar. Was het de schaamte over het gele tentzeil? Of om die laatste plaats met een historisch lage score van 3 - u leest het goed - punten, waardoor België het volgende jaar voor het eerst in de geschiedenis niet mocht deelnemen?

In 2003 dachten we de truc gevonden te hebben: Nederlands deed het nooit goed, Frans is een taal met voor en tegenstanders, dus waarom geen nummer afvaardigen in een taaltje dat toch niemand kent? Dat had in ieder geval nog nooit iemand gedaan! De pers kon het niet smaken, maar het bleek een gouden zet: Urban Trad strandde op twee punten van winnaar Turkije op een tweede plaats. Enige smet op het blazoen was de verwijdering van Soetkin Collier uit de groep: ze mocht niet mee vanwege een dossier bij de staatsveiligheid. Ze was ooit lid geweest van de Nationalistische Studentenvereniging en dat is in Europa geen goed visitekaartje, oordeelde men. Achteraf bleek de hele situatie overroepen, maar Soetkin zag wel haar deelname in het water vallen.

Na het succes van Urban Trad probeerden we dezelfde truc nog eens opnieuw. Voor Ishtar bleek het niet te werken. Wij waren het deuntje al beu nog voor het goed en wel vijf keer onze oren bereikt had, maar dat zal de gemiddelde kijker toch niet beïnvloed hebben? 17de met een schamele 16 punten en een plaatsje tussen Andorra en Estland…

Ach het songfestival… De grootste sensatie was toch de passage van dat Finse groepje met hun leuke kostuumpjes… Over heel Europa riepen organisaties op om te stemmen op deze heren (en dame) zodat de door kitsch bedruipte nummers en kandidaten eindelijk zouden wakker geschud worden. En of ze dat deden! Lordi behaalde in 2006 de eindoverwinning met deze Hard Rock Hallelujah!

Wil je zelf wel eens grasduinen in de catacomben van Eurosong, kan je terecht op deze Youtubechannel. Op 14 mei kan je de finale van het liedjesfestival bekijken, dat dit jaar in Duitsland doorgaat. Maar wij vonden in onze zoektocht naar beeldmateriaal ook de website www.eurosong.be tegen, waar we de echte natuur van het hele eurosong-gedoe tegenkwamen. (KA)

Let vooral op de banner in de rechterbovenhoek!