Silvy De Bie: "Er is in België toch geen rokjesverbod?"

De Sylver-zangeres is van mening dat ze met een rokje dat net tot onder haar achterste reikt probleemloos door Brussel moet kunnen lopen. En wie spreekt haar tegen, uitgezonderd de slordige 500.000 allochtonen die daar rondlopen?

De documentaire ‘Femme de la Rue’ heeft voor heel wat opschudding gezorgd. Niet alleen in België, maar tegen alle verwachtingen van de maakster ook in de rest van Europa. Blik kwam op idee enkele Vlaamse schoonheden om hun mening en ervaringen te vragen. Wij selecteerden de pittigste uitspraken voor u.

Voor Silvy De Bie is het simpel. “of ik nu naar de supermarkt ga of iets ga drinken, we wonen in een vrij land. Het kan niet de bedoeling zijn dat een vrouw platte schoenen en een broek moet dragen om rustig door Brussel te kunnen lopen. Er geldt in België toch geen rokjesverbod?”

Annelien Koorevits denkt er dan weer anders over. “Op straat kleedt ik me nooit gewaagd. meestal draag ik platte schoenen als ik ga shoppen. als vrouw moet je je kunnen kleden zoals je wilt, maar je moet ook niet gaan rondhuppelen met een rokje dat te kort is.”

Laura Beyne weet in Brussel waar ze kan rondlopen, al zijn we niet zeker of dat wel waar is natuurlijk. “Ik weet welke buurten in Brussel ik het best kan vermijden en waar ik zeker geen superkort rokje moet dragen. Maar ik ben niet bang op straat.”

Hanne Troonbeeckx vindt dan weer dat het in Spanje nog erger is. “Toen ik onlangs in Spanje op vakantie was, heb ik een paar keer mijn hoofd omgedraaid en me afgevraagd of die vrouw vergeten was om zichzelf aan te kleden.” Misschien was Hanne gewoon verloren gelopen, want er zijn ginds buurten waar prostituees in enkel en alleen een stringetje gaan tippelen.

Griet Vanhees heeft zelf een nare ervaring gehad in onze hoofdstad. “Enkele jaren geleden werd ik in Brussel aangesproken door jongeren in een BMW. Ze droegen een petje en een trainingspak en spraken gebroken Nederlands. Ik kreeg de meest vrouwonvriendelijke opmerkingen naar mijn hoofd, nochtans droeg ik gewoon een lange broek. Ik antwoordde dat ze beter eerst eens in de spiegel zouden kijken, waarna ze me begonnen te bedreigen. Ik ga niet meer in Brussel winkelen, omdat ik me er niet meer veilig voel.” (SL)