Welkom in Europa waar men fruit vernietigt om de prijzen 'gezond' te houden

Ben jij iemand die fier is op het werk dat hij/zij doet? Hou je ervan als je werk wordt geapprecieerd door de werkgever? Wordt dan vooral geen fruitteler.

Want in Alken, Limburg, liggen duizenden tonnen fruit gewoon over de akkers uitgestrooid, klaar voor vernietiging. Reden? Het embargo van Rusland is de grote schuldige. Deze boycot zorgde voor te veel fruit op de rest van de afzetmarkt. En iedereen die iets van economie kent, weet wat dat wil zeggen: overproductie is een enorme prijsdaling. Om dit te vermijden neem je dus best een deel van de productie weg zodat de prijs, weliswaar kunstmatig, hoog blijft. En dit alles wordt gesponsord door Europa.

Vooral fruittelers die geen koelcellen hebben, betalen deze prijs. De opbrengst van een heel jaar werken, ligt nu klaar voor vernietiging. Mensen die wel koelcellen hebben hopen op het beste en gokken erop dat ze later in het seizoen hun fruit alsnog verkocht krijgen. Gokken is wel het juiste woord want koelen kost 10 cent per kilo. Als later blijkt dat het fruit alsnog onverkoopbaar blijft, deed je deze extra kost voor niets en loopt het verlies enkel maar verder op.
Kris Franssens (fruitteler): “Iedere veiling heeft zijn oplossing. Een deeltje appelen gaat naar de voeding van koeien en het hardfruit van BelOrta gaat naar de biogasinstallatie. Maar uitspreiden en vernietigen is een heel ongelukkige oplossing. Het gevolg van een politiek die zijn/haar verantwoordelijkheid niet neemt.”

Clint vroeg zich af of er geen alternatieven waren, maar dat blijkt tegen te vallen. Appelsap bijvoorbeeld! Dat blijft een jaar goed zonder bewaarmiddelen!
Kris Franssens: “Appelsap maken gebeurt vooral in Duitsland. Maar Polen kan ook met zijn fruit niet meer terecht in Rusland. Duitsland is voor hen zo ver als voor ons. En de Duitsers kunnen van uit Polen fruit kopen voor een prijs waarvoor wij het niet eens kunnen plukken. Ook in België doet men zijn best tot verwerking maar zij krijgen reeds al het fruit te verwerken dat bvb vernield werd door hagelbuien e.d. Dit fruit komt dan weer niet in aanmerking voor vernietiging. Begrijpen wie kan…”

Clint: En naar landen waar er hongersnood heerst?

Kris Franssens: “Fruit is een vers artikel. Drie weken in containers eer het ter plaatse is, is veel te lang helaas. Het fruit is bedorven tegen dat het daar is.”

En voor mensen die het moeilijk hebben bij ons?

Helaas, daar zijn ze onverbiddelijk in: weggeven is ook op de markt brengen en mag dus amper. De wetgever is hierover heel strikt. (Wetgeving vind je HIER)

Wat ons betreft is een ‘te veel’ aan voedsel dat wordt vernietigd gewoon hallucinant. Dagelijks sterven mensen door gebrek aan voedsel en dit zomaar weggooien is decadent. Dat Europa niet inventiever kan zijn en deze manier van handelen steunt is iets waarvoor mensen in opstand zouden moeten komen.
Het beeld van tonnen voedsel in zee of tonnen voedsel op een akker, klaar voor vernietiging… Dat kan niemand vatten. Dat krijg je aan de mensen niet uitgelegd. De dag dat de boeren naar Brussel trekken om het fruit tegen de gevel van het Europees Parlement te gaan kwakken, zal je ons er zeker ook zien! Dan heeft het fruit toch nog een doel: protestmateriaal! (AVP)