De geschiedenis van de auto in 60 delen: AC Cobra

Een sportwagen ontwikkelen die Ferrari in het zand zou laten bijten, dat is wat Carroll Shelby wilde. En of hij daarin slaagde: in 1965 trok hij met zijn Cobra 427 een sprintje naar de 100 in minder dan 4 seconden…Carroll Shelby was een Texaanse autocoureur en winnaar van Le Mans. In 1960 kampte hij, desondanks het feit dat hij slechts 27 was, met hartproblemen en hij besloot om geen wedstrijden meer te rijden. Carroll Shelby vond de Commandatore van Ferrari een arrogante klootzak en hij wilde hem een lesje leren. Hij moest en zou een auto bouwen die de vloer aanveegde met de Ferrari’s die de meeste races domineerden. Zijn idee om dit te verwezenlijken was eenvoudig maar briljant: een grote, sterke Amerikaanse V8 motor in een lichte, Europese auto bouwen. Die dikke motoren kon hij krijgen bij Ford, voor een licht chassis klopte hij aan bij AC Cars. Die hadden namelijk hun AC Ace, een wagen die er wel charmant uitzag, maar met zijn twee-litertje in het vooronder moeilijk echt temperamentvol kon genoemd worden. In januari 1962 was het eerste prototype klaar: de Cobra 260. Het was in feite niet meer dan een AC Ace die een 4.2 liter grote Ford V8 onder de kap kreeg, en ook hier en daar wat aanpassingen. Zo moest bijvoorbeeld de achterste ophanging aangepast worden om het grote koppel van de V8 de baas te kunnen. Op de Riverside-Track in Californië bleek dat er heel wat potentieel in de auto zat. Inclusief het prototype, werden er 75 Cobra 260’s gebouwd.Het grootste verschil met de 260 is, dat deze een dikkere motor kreeg: een Ford 4.7 liter. Vandaar de benaming: 4.700cc is gelijk aan 289 cubic inches. Van dit type zijn 51 stuks gemaakt.Deze had nog dezelfde motor als de Mark I, maar kreeg een aantal technische verbeteringen en wat wijzigingen aan de carrosserie. Dit type werd gebouwd van eind 1962 tot de zomer van 1965: 528 stuks zagen het levenslicht.In het voorjaar van 1963 begon het succes van de Cobra in autoraces te tanen: de concurrentie kwam met alsmaar krachtigere wagens naar het circuit. Shelby had eerst nog geprobeerd om een grotere motor in de Mark II te plaatsen, maar het chassis was simpelweg niet opgewassen tegen de brute kracht die dat grotere motorblok produceerde. In samenwerking met de Fordfabriek in Detroit begon men naarstig aan het ontwerp van wat de Mark III zou worden.Het buizenchassis van die Mark III werd een stuk steviger, de carrosserie kreeg bredere wielkasten en vooraan een ‘grotere mond’ om de uit de kluiten gewassen radiateur van voldoende frisse lucht te kunnen voorzien. De motor had een cilinderinhoud van maar liefst zeven liter (427 cubic inches) en braakte 425 pk’s uit, waarmee de wagen topte bij een slordige 240 kilometer per uur. Er was ook nog een getunede versie met 485 pk, daarmee haalde de Cobra een topsnelheid van exact 262 kilometer per uur. Accelereren van 0 naar 100 deed hij in iets minder dan 4 seconden: het zou nog jaren duren vooraleer anderen dit nadeden. De productie van de 427 begon in januari 1965: er werden twee ongelakte prototypes naar het bedrijf van Shelby in de Verenigde Staten verstuurd, waar ze werden afgewerkt. Er kwam ook een wegversie, met een aangepaste Ford-motor: die kreeg een langere slag maar een kleinere boring. Hoeveel stuks er van deze beestige versie werden gemaakt, is onbekend. Geschat wordt dat ongeveer driehonderd chassis werden verscheept naar Shelby’ s fabriek om 427 Cobra’s te bouwen.Een originele AC Cobra is dezer dagen onbetaalbaar: nog niet lang geleden wisselde een 427 uit 1966 van eigenaar voor het bedrag van 5,5 miljoen dollar, zo’n 3,8 miljoen euro. Al dan niet mooi nagebouwde replica’s vind je natuurlijk een stuk goedkoper, en dan vooral in Groot-Brittannië. (SL)Voor foto’s van cobra’s, . voor een overzicht van deze reeks.Hier een filmpje van twee ORIGINELE Cobra’s:

Nog een mooi exemplaar:

En hier nog een halve zool die met zijn replica donuts in de woonkamer draait: