De geschiedenis van de auto in 60 delen: Maybach SW42

Duitsland, zescilindermotor: inhoud 4.2 liter, 140pk, 8 versnellingen.

De legendarische reputatie van de firma Maybach was te danken aan de in de jaren twintig en dertig door haar gebouwde Zeppelin-motoren en imposante luxe-limousines. De Maybach-Motorenbau GmbH in Friedrichshafen aan het Bodenmeer werd opgericht in 1909, toen graaf von Zeppelin een fabriek voor luchtschipmotoren opzette. De leiding vertrouwde hij toe aan Karl Maybach, de zoon van Wilhelm Maybach, die een al even begenadigd constructeur was als zijn vader. Hij ontwikkelde niet alleen motoren voor luchtschepen, maar ook de eerse vliegtuigmotor voor vliegen op grote hoogte; dit type leverde 260pk en werd vanaf 1917 in jachtvliegtuigen ingebouwd. Daarnaast bouwde maybach de eerste sneldraaiende dieselmotor die grotere prestaties kon leveren.

Na de Eerste Wereldoorlog werd het Duitsland door de geallieerden verboden zelf nog vliegtuigmotoren te produceren. Maybach gooide het roer om en construeerde een langzaam draaiende zescilindermotor van 70pk. Omdat Maybach aanvankelijk niet zelf personenauto’s wilde gaan bouwen, werden deze motoren in jachten en luxe auto’s van de Nederlandse fabriek Spijker toegepast. Algauw begon Maybach echter in Friedrichshafen zelf auto’s te bouwen. In 1921 presenteerde hij het model ‘W3’ met de inmiddels beproefde Maybachmotor. Dit was de eerste Duitse in serieproductie vervaardigde personenauto, met een vierwielremsysteem dat de drie ton zware auto tot stilstand kon brengen. Aan de ‘W3’ kleefde een groot nadeel: alleen al het chassis kostte 24.000 Goldmark, terwijl de volledige auto naargelang de uitvoering tussen de 35.000 en de 50.000 Goldmark kostte.

In 1926 bracht Maybach de eerste ‘W5’ uit, die al 120pk ontwikkelde. Zijn eerste twaalfcilinder was de Zeppelin of ‘DS7’, waarvan de lichtmetalen motor van 6.962cc 150pk produceerde en die toch slechts 150 kilogram woog. De Zeppelin had een halfautomatische, geheel gesynchroniseerde voorkeuzeversnellingsbak met achtgangwissel. De maximumsnelheid was voor die tijd sensationeel: 180km/u.

De met deze auto opgedane ervaringen kwamen ten goede aan de zescilindermodelen ‘SW35’, ‘SW38’ en ‘SW42’. De cilinderinhoud was al minder groot, hoewel Maybach nooit een ‘kleine’ auto heeft gebouwd. Auto’s van dit merk hebben nooit deelgenomen aan autoraces. In plaats daarvan experimenteerden diverse andere autobouwers met gestroomlijnde carrosserieën op een Maybach-chassis.

In de Tweede Wereldoorlog bouwde Maybach motoren voor pantservoertuigen en trekkers, totdat de fabriek door bombardementen werd verwoest. Na 1945 beperkte Maybach zich tot de bouw van zware dieselmotoren en bleef de automobielfabricage rusten. Pas in 2002 begon Maybach pas opnieuw met het bouwen van nieuwe modellen: de Maybach 57 en 62.

Klik hier voor het overzicht van deze reeks.