Vlak na 9/11 doken plots allerlei complottheorieën op die de verklaringen van de overheid omtrent de aanslagen en het ineenstorten van het World Trade Center in New York sterk in twijfel trokken. Het onderstaande artikel geeft een overzicht van de vier belangrijkste, die nu, zeven jaar na dato, nog altijd de ronde doen.
Theorie 1
Elf september 2001, 8.20 uur: de vluchtleiding vermoedt dat vlucht 11, een Boeing 767 is gekaapt, 26 minuten later knalt het vermiste toestel zich in WTC 1, de noordelijke Twin Tower. De zuidelijke Twin Tower, WTC 2, wordt om 9.03 uur doorboord door een tweede Boeing 767, 43 minuten nadat de vluchtleiding het contact met de piloten van vlucht 175 verloor. De zuidelijke Twin Tower zal als eerste instorten om 9.59 uur, gevolgd door de noordelijke toren om 10.28 uur.
Complot-believers stellen zich vragen bij zowel de precisie waarmee de onervaren en amper getrainde terroristen-piloten de twee Boeings in de Twin Towers knalden als de zeer snelle instorting van beide torens die tegen alles bestand waren. Samen met hen zien duizenden mensen tijdens het vertraagd afspelen van de video-opnames van beide instortingen zelfs verschillende aanwijzingen van explosies op lager gelegen verdiepingen die wijzen op een gecontroleerd neerhalen van de torens. Zij voelen zich gesterkt door vage verklaringen van een wetenschapper die stelt dat de temperatuur waarvan melding wordt gemaakt in het officiële rapport, 800 °C, er nooit kan toe leiden dat het stalen frame van de WTC-torens smelt - het smeltproces treedt pas in bij een temperatuur van 1535 °C. Met andere woorden: de torens zijn niet ingestort door de hitte van de brand die ontstond na de crash, maar door explosies die veel getuigen ook effectief gehoord hebben. Beste bewijs: de wolkenkrabber in Madrid die enkele jaren geleden bijna een ganse dag in brand stond nadat er een vliegtuig tegenaan was gecrasht, staat er nog steeds.
“Dat is een vergelijking die niet opgaat”, stelt Hugo Hens, professor in burgerlijke bouwkunde aan de KU Leuven. “Je kunt de impact van het kleine cesnatoestel dat tegen die Spaanse toren vloog, echt niet vergelijken met de ravage die de twee Boeings in de WTC-torens aanrichtten. Noch qua aanvliegsnelheid, hoeveelheid ontvlamde brandstof of ontwikkelde inslagkracht, noch qua constructie van de torens. Ik ken die complot-profeten niet, maar ik denk dat ze behoren tot een groep van anti-regeringsgezinde veelal rijke Amerikanen uit dunbevolkte staten zoals de twee Dakota’s en Montana. Mannen die dromen van een Amerika waarin de macht niet meer gecentreerd is in Washington maar verdeeld over de verschillende staten. Niettemin hebben ze in één ding gelijk: je hebt inderdaad een temperatuur nodig van meer dan 1500 °C om staal te doen smelten. Alleen vergeten ze dat staal alle stevigheid al verliest bij een temperatuur van 580 °C. Daarbij komt nog dat de Boeings in beide torens een flink stuk van de stalen draag- en beschermingsgordel gewoonweg hebben doorgesneden bij inslag waarbij ook nog eens de bescherming rond het resterende deel van het stalen frame weggeslagen werd. De resten van de stalen constructie kwamen zo onmiddellijk bloot te staan aan de extreem hoge temperaturen die eigen zijn aan een kerosinebrand. En het gegeven dat die ganse toren zo snel naar beneden dondert… Wel, je kunt dat het best vergelijken met een gigantische klop van een hamer. Die bovenliggende verdiepingen vertegenwoordigen een enorm gewicht. Zodra het stalen frame dat gewicht niet meer kan dragen, is het logisch dat heel die constructie zo snel instortte zonder weerstand te bieden. Daar heb je echt geen explosieven voor nodig, hoor. En wat de getuigenverslagen over die ontploffingen betreft: op de verschillende beelden is duidelijk te zien dat er direct na de crash in de toren een gigantische vuurzee ontstaat. Niet meer dan normaal omdat er waarschijnlijk een drietal van de kerosinetanks van het vliegtuig onmiddellijk bij de inslag zijn opengescheurd. De andere tanks die goed ingebed zitten, zijn pas daarna ten prooi gevallen aan het vuur en de hitte met de gehoorde ontploffingen tot gevolg. En ook de gehoorde ontploffingen op lager gelegen verdiepingen zijn niet echt verontrustend: daar staat uiteindelijk een gigantische toren in brand, een toren waarin echt wel genoeg materiaal voor handen is om een ontploffing te veroorzaken. Denk alleen nog maar aan mogelijke gasflessen in de verschillende keukens die er ongetwijfeld aanwezig waren. Geloof me, op basis van de gegevens en rapporten die ik heb: er is niks dubieus aan die instortingen”
Theorie 2
Elf september 2001, 8.56 uur: vlucht 77 is spoorloos. 9.10 uur: vlucht 77 keert terug op het radarscherm in West-Virginia, 28 minuten later knalt de Boeing 757 binnen in het Pentagon. Er stellen zich heel wat vragen: waarom werd het vermiste toestel niet begeleid of afgeleid door legervliegtuigen? Was het misschien onbemand? Complot-believers geloven vooral dat er helemaal géén Boeing aan te pas is gekomen bij de aanslag op het Pentagon. Het gat in de gevel is te klein voor de romp van het vliegtuig en de vermoedelijke terrorist-piloot kan met zijn beperkte vliegervaring nooit én het traject afleggen waarvan sprake in het officiële verslag én op zo’n lage hoogte aan- en invliegen op het Pentagon. Gesterkt door het ontberen van echt goede opnames kan het niet anders dan dat er nooit een vlucht 77 bestaan heeft: de inslag in het Pentagon is veroorzaakt door een doelbewust afgevuurde kruisraket van het Amerikaanse leger, de vele ooggetuigenverslagen over een laagvliegende Boeing in de buurt van het Pentagon ten spijt, is het overigens nog steeds wachten op de eerste ooggetuige die een kruisraket heeft zien passeren, laat staan ergens opstijgen. Maar wat wel opmerkelijk blijft: ook in het officiële rapport wordt niet betwist dat de veronderstelde terrorist-piloten een in uren zeer beperkte praktijkervaring hadden. Kunnen die enkele uurtjes echt voldoende geweest zijn om een Boeing te kapen en die vervolgens enkele honderden kilometers verderop in een wolkenkrabber te mikken?
“Ja”. Aan het woord is Rob van den Heuvel, hoofd vliegopleidingen van de KLM Flight Academy die vriendelijk en bevattelijk de vraag beantwoordt waar de top van de Sabena Flight Academy liever het stilzwijgen behoudt. “Het is echt perfect mogelijk om binnen een redelijk korte tijdspanne aan te leren hoe je een vliegtuig, éénmaal in de lucht, ook in de lucht houdt en een bepaalde bestemming uitstuurt. Het landen en opstijgen is een ander paar mouwen, daarvoor moet je echt wel een serieus lange en zware opleiding volgen. Voor dat eerste volstaan dertig vlieguren op een vluchtsimulator. Voor alle duidelijkheid: een vliegtuig beschikt over een besturingsautomaat. Simpel voorgesteld kun je het een beetje vergelijken met de GPS in een wagen. Het is echt niet zo moeilijk om die automatische piloot in te stellen zodat het vliegtuig een bepaalde richting uitvliegt. Waar je wel rekening mee moet houden, is dat de codering van zo’n automaat afhankelijk is van het type vliegtuig, maar die informatie is gemakkelijk te achterhalen via internet. En wat de WTC-torens betreft: ja, op het einde kun je handmatig een beetje bijsturen om het toestel als het ware in een bepaalde verdieping binnen te mikken.”
Waar zijn die vliegtuigen gebleven? Het gat in de gevel van het Pentagon is trouwens veel te klein om door een Boeing te zijn veroorzaakt.
Elf september 2001, 10.10 uur, vlucht 93 verongelukt in Pennsylvania, 42 minuten nadat het contact verbroken wordt. Geen beelden van de crash, enkel wat luchtopnames van een in omvang beperkte krater en nagenoeg géén brokstukken. Officiële regeringsverklaring: het toestel verdween als ware als een kurkentrekker in de grond en is daar opgelost. Onmogelijk, volgens complot-theoretici, die overigens niet met een sluitende verklaring op de proppen komen over hoe de krater in Pennsylvania dan wel is ontstaan.
“Het Pennsylvania verhaal is mij niet helemaal bekend” stelt KLM-man van den Heuvel, “voor zover ik het verhaal ken, luidt de officiële versie dat de passagiers in opstand zijn gekomen en hebben getracht de kapers te overmeesteren. In dat scenario lijkt het mij perfect mogelijk dat het stuurloze toestel zich in een bijna loodrechte baan naar beneden heeft gestort, maar meer kan ik daar niet over zeggen.”
Van den Heuvel heeft zich nooit zelf enige vragen gesteld bij het officiële 9/11 verhaal, of enige scepsis bij collega-piloten waargenomen: “Totaal niet. De enige vraag die ik me heb gesteld, maar dat is een typische ‘achteraf-vraag’, is: hoe is het mogelijk dat iemand zich ergens aanmeldt voor enkele lessen vliegsimulatie maar niet geïnteresseerd is in de opstijg- en daalprocedures, zonder dat iemand argwaan krijgt? Dat is een terechte vraag, maar ik geef eerlijk toe dat ik voor 9/11 zelf ook geen argwaan zou hebben gekoesterd. Indien zo iemand mij zou betalen voor het lessenpakket, had ik die lessen gegeven.”
Maar het blijft toch verwonderlijk dat zowel bij de crash in Pennsylvania als het Pentagon én zelfs de Twin Towers de bewuste toestellen uiteindelijk verdampen of gewoonweg in de grond verdwijnen. KU Leuven-professor Filip Verplaetsen, dokter ingenieur werktuigkunde, gespecialiseerd in explosieveiligheid en industriële ontploffingen: “Bij een ontploffing van een vliegtuig heb je twee verschillende categorieën. Ofwel fragmenteert het vliegtuig door een ontploffing in de lucht, zoals bij de Lockerby-ramp het geval was waardoor het neerslaggebied aan brokstukken véél groter is dan wanneer het vliegtuig in zijn geheel crasht, zoals bij het ongeluk in Pennsylvania. Daardoor is het ook aannemelijk dat de inslagkrater van Pennsylvania kleiner is, wat echter niet wegneemt dat er ook bij zo’n crash sowieso brokstukken terug te vinden moeten zijn. De vraag hierbij is dus of het officiële rapport melding maakt of er ‘totaal géén enkel spoor van de vlucht is terug te vinden’ of dat het meldt ‘dat er weinig tot géén sporen terug te vinden zijn’. Dat is een belangrijke nuance. Over de crash in het Pentagon kan ik niet veel zeggen omdat ik het dossier niet zo goed ken. Als men spreekt over weinig schade aan de gevel op de plaats waar de vleugels het gebouw raakten, kan ik enkel antwoorden dat zoiets niet abnormaal is indien het vliegtuig binnen een bepaalde aanvlieghoek crasht. Bijkomend gegeven: de muren van het Pentagon zijn solide en verstevigde bunkermuren in vergelijking met de Twin Towers. Daardoor is het inderdaad niet denkbeeldig dat de romp van het vliegtuig effectief een krater slaat door de veel grotere massa en een groter raak- en impactpunt dan de veel smallere vleugels. En het valt ook niet uit te sluiten dat de vleugels als het ware meegezogen worden in het gat dat door de romp van de Boeing werd geslagen. Op basis van de info die ik heb, zie ik geen enkele reden om te twijfelen aan het officiële verhaal.”
Volgens Cassiman vertoont de situatie in de Twin Towers gelijkenissen met die in het Pentagon. “Het hangt allemaal een beetje af van waar je je bevindt op welk moment. Als je je midden in een vuurbal bevindt, kun je niet bellen. Als je je iets verder van een intense vuurhaard bevindt, misschien wel. Nogmaals: dat vliegtuig fragmenteert direct na de inslag wat maakt dat de temperatuur niet overal hetzelfde is. Dus ja, het kan dat er nog mensen in zijn geslaagd van te bellen: kort na de inslag, een uur na de inslag… En ja, het kan dat er op sommige plaatsen een temperatuur van boven de 800 °C werd bereikt maar dat er toch nog mensen ‘gespot’ konden worden op de plaats van inslag. Op de verdiepingen boven de inslag bevonden zich ook mensen. Wanneer is die foto genomen? Een uur na de crash is het best mogelijk dat mensen op hun weg naar beneden géén uitweg meer vonden waardoor ze op die plaats terecht kwamen.”
Tot slot: onderstaande video is Loose Change, dé referentie als het gaat om films over alle complottheorieën die ooit over 9/11 gesponnen zijn. Duurt meer dan een uur, maar doet bij momenten rillingen over je rug lopen. (JVB/BVH)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties