Albert II News
Albert II
News

Albert II

Alhoewel de mening van een relict uit een feodaal middeleeuws tijdperk totaal niet relevant is, verdient de "ongezien directe 21 julitoespraak" van Albert II toch enige aandacht, al was het maar om alles in een correcte context te plaatsen.

Albert II zag er moe en bezorgd uit, maar klonk volgens velen strijdvaardig toen hij de politici waarschuwde voor de aanhoudende politieke impasse. De Saksen Coburger wees op niet minder dan 4 risico's die hij als een zwaard van Damocles boven ons allen ziet hangen:

1. Bij een groot deel van de bevolking heerst onrust en bezoegdheid over de toekomst. Dat is een waarheid als een koe, maar zou iemand Albert II kunnen influisteren dat net dat de reden is geweest waarom de N-VA zo'n eclatante verkiezingsoverwinning heeft behaald. Die partij heeft heel duidelijk de Belgische ziekte aangekaart en remedies aangereikt om die op te lossen. Een beetje respect voor al die Vlamingen die de N-VA hun stem hebben gegeven zou dan ook op zijn plaats zijn.

2. Maar neen, want de vorst stelt dat:"Het risico bestaat dat een vorm van poujadisme zou ontstaan die de democratie ernstig kan schaden." Albert II kan natuurlijk niet het geijkte Belgsiche reductio ad Hitlerum gebruiken om de volksnationalisten te kraken, dus doet hij dat met een slim bedacht omwegje: het poujadisme. Dit poujadisme is vernoemd naar Pierre Poujade die de verdediging van de kleine man op zich nam en uithaalde naar de vampierenstaat Frankrijk en de zakkenvullers aan de top met als beloning een overdonderende verkiezingsoverwinning in 1956. In 1958 nam Charles de Gaulle de macht over, herschreef de grondwet, richtte de Vijfde Republiek op en beëindigde de politieke malversaties. Met de vervulling van de eis van Poujade naar stabiliteit zag die zijn aanhang verminderen. Charles de Gaulle had Poujades programma uitgevoerd.

In plaats van de nu beladen term "poujadisme" te bezigen om de N-VA te beschuldigen, had Albert II beter eens geluisterd naar het Vlaamse volk dat het probleem duidelijk heeft begrepen. Maar de koning snapt het nog niet: hij spreekt nog altijd over "compromis', terwijl België al gaat sinds 1970 tenonder gaat aan de compromissen. Die tijd is voorbij, geen compromissen meer! Er moet nu klare wijn geschonken worden bij de Belgische staatshervorming of Vlaamse staatsvorming.

3. Weerom niet volgens Albert II die stelt dat het gevaar groeit dat het sociaal-economisch welzijn van de Belg aangetast wordt. Die sociaal-economische welvaart is al aangetast! Het IMF, de Europese Bank en al de andere internationale instellingen hebben aanbevelingen gedaan om die tendens te keren. En wat doet Di Rupo? Net het tegenovergestelde! Wanneer De Wever dan de eer aan zichzelf houdt en niet in dat circus wil meestappen én wanneer de conservatieve en Vlaamse vleugel binnen de CD&V om die reden ook duidelijkheid wil van de formateur zijn het niet zij die die welvaart verder willen aantasten. Het zijn integendeel de 7 "Ja, maar"- partijen die met de Vlaamse (en bij uitbreiding Franstalige) toekomst spelen. Maar met een torenhoge toelage is het logisch dat de socio-economische realiteit Albert II vreemd is. Het enige dat nog niet aangetast is, is zijn eigen inkomen, zijn eigen functie als koning.

4. Vanuit die rol waarschuwt hij ook voor het feit dat de rol van België als voortrekker in de Europese Unie en model voor de Europese eenmaking in gevaar komt. Dat de man zelf de ironie van deze zinsnede niet inziet zegt veel. Geen enkel weldenkend Europeaan wil met de huidige crisis een verdere "belgicanisering" van de Europese Unie meemaken. De Europese Unie verstaat nu al niet de kunst om met één woord te spreken, past de Belgische wafelijzerpolitiek voor alle benoemingen toe en zit tot over haar kop in de financiële problemen. Neen, wanneer de EU een nieuw elan wil krijgen, dient het zeker niet het Belgische ondemicratische voorbeeld te volgen.

Toch hoopt Albert II dat er binnenkort een einde komt "aan deze te lange periode van politieke instabiliteit" en gaf met trillende stem en handen ook de burgers een veeg uit de pan. Zo dienen wij allemaal:"'De andere tegemoet te gaan, zijn taal te spreken."

Laten we dat dan direct doen: l'histoire se répète! Albert II deed vandaag een beetje denken aan Honecker die in 1989 in de DDR ook een toespraak hield over een land dat eigenlijk al niet meer bestond, een maand voor de Berlijnse muur viel. En die Honecker had al even weinig democratische legitimiteit als Albert II. Dit was dan ook geen ongezien scherpe toespraak, dit was een rondje paniekvoetbal van een vorst die alles dreigt te verliezen.

En zo is de cirkel rond: trillend de troon bestegen, trillend de laatste keer het volk toespreken. Toepasselijker kan het niet.

(EJ)

0 claps
0 bezoekers

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties